از آثار دعای بر فرج امام زمان علیه السلام حکومت در بهشت است. در کافي از حضرت ابوجعفر باقر عليه السلام روايت آمده که فرمود: از جمله چيزهايي که خداوند – عزّ و جلّ – به بنده ‏اش موسي ‏عليه السلام مناجات کرد اين بود که فرمود: همانا بندگاني براي من هستند که بهشت خود را بر آن‏ها مباح نمايم و در آن ايشان را حکومت دهم. موسي گفت: پروردگارا! اين‏ها کيانند که بهشت را بر آن‏ها مباح نمايي و در آن حکومتشان دهي؟ فرمود: هرکس به مؤمني خوشحالي برساند … . [۱]

و نيز به سند صحيحي از حضرت ابي عبد اللَّه صادق‏ عليه السلام است که فرمود: خداي – عزّ و جلّ – به داوود وحي فرمود: همانا بنده‏ اي از بندگانم حسنه ‏اي انجام دهد که بهشت خود را بر وي مباح سازم. داوود عليه السلام عرضه داشت: پروردگارا! آن حسنه کدام است؟ فرمود: بر بنده مؤمنم سرور و خوشحالي وارد نمايد، هرچند به وسيله يک دانه خرما. داوود عرضه داشت: پروردگارا! شايسته است آن‏که تو را شناسد اميدش را از تو نبرد. [۲]
و می دانیم مولايمان صاحب الزمان – عجّل اللَّه فرجه الشريف – از عموم اهل ايمان حاجتي خواسته که در هر زمان بر انجام آن توانايي دارند، آن را بجا آورند. آن حضرت چنين فرموده: و بسيار دعا کنيد براي تعجيل فرج … سپس نهايت لطف و مهرباني خودش را نسبت به آنان بيان کرده که: همان فرج شماست، تا دلالت کند بر اين‏که درخواست اين حاجت براي خود مردم است و عوايدش به خودشان باز مي ‏گردد. خلاصه اين‏که: تمام آنچه بر قضاي حاجت مؤمن مترتب است – از ثواب‏هاي گوناگون و آثار ارزنده – بر بسيار دعا کردن براي تعجيل فرج مولاي ما صاحب الزمان ‏عليه السلام به طريق اولي مترتّب مي ‏باشد.

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
————————————————–
[۱] کافي ۱۸۸:۱.
[۲] کافي ۱۸۹:۱.