از سفرای چهارگانه حضرت صاحب الزمان معجزات و بیّنات زیادی صادر شده تا مردم تقین کنند که ایشان از سوی امام زمان علیه السلام مقام سفارت و بابیّت را دارند از آن جمله است:
آن که شیخ صدوق از ابوعلى نيز روايت کرده که گفت: زنى را در بغداد ديدم که مي پرسيد وکيل حضرت صاحب عليه السلام کيست؟ يکى از شيعيان او را به حسين بن روح دلالت نمود و آن زن نزد حسين آمد و پرسيد: بگو که من چه چيز آورده ام تا آن را تسليم نمايم. حسين گفت: آن چيزى را که آوردى ببر در دجله بينداز تا بگويم که چه چيز آورده ای. آن زن به رفت و آنچه آورده بود به دجله انداخت و به نزد حسين برگشت. چون داخل شد حسين به خادم گفت: حقّه را بياور. چون خادم حقّه را آورد حسين به آن زن گفت: اين حقه است که آورده بودى و در دجله انداختى در اين حقه يک زوج دست برنج طلا است و يک حلقه بزرگي است که در آن دو دانه منصوبست و دو حلقه کوچک که دانه دارد و دو انگشتر که نگين يکى عقيق و ديگرى فيروزه باشد. چون آن زن اين کلمات را شنيد بيهوش گرديد.

(دارالسلام در احوال حضرت مهدی علیه السلام؛ محمود عراقی)