این دعایی است که محمّد بن عیسی به سند خود از حضرت صادق علیه السلام نقل می کند که آن حضرت فرمودند:

در شب بیست و سوم از ماه رمضان این دعا را در حال سجود و قیام و قعود بر هر حالی که مکرّر می خوانی و در تمام ماه و هر زمانی که ترا حاضر شود (= یادت آید) هر چه ممکن ات شوداین دعا را در روزگار حیاتت بعد از ستایش حق متعال به بزرگواری و فرستادن صلوات بر ÷یغمبر صلی ا علیه و آله می گویی:

«اَللهُمَ كُن لوَليكَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ صَلواتُكَ عَلَيه وَ عَلي آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَ في كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَ حافِظاً وَ قائدًا وَ ناصِراً وَ دَليلاً وَ عَيناً حَتّي تُسكِنَهُ اَرضَكَ طَوعاً وَ تُمَتِّّعَهُ فِيها طَويلاً.»  بار الها! برای دوست خویش حجت فرزند حسن كه درودهايت بر او و پدرانش باد،در اين هنگام و براي هميشه،سرپرست و نگهدار و رهبر و ياور و رهنما و نگهبان باش تا گيتي را به فرمان او درآوري و تا دير زمان بهره مندش گرداني 

بزرگان، شیعه را بر خواندن این دعا در عصر غیبت و ظهور امام زمان بسیار تشویق کرده اند