بررسی ويژگی های ياران امام زمان (عجل الله فرجه) از منظر قرآن

  1. دانش و بينش، نخستين نياز ياران امام زمان عجل الله فرجه است. يار امام زمان بايد دانش و بينش الهي داشته باشد تا در تصميم گيري‌ها و عمل دچار خطا نشود. حق را از باطل تشخيص دهد و اين را با تقوی به دست خواهد آورد، زيرا با تقوا موانع فهم و درك و علم و دانش را كنار زده و با دانش درونی و باطنی نگاه مي‌كند. خداوند مي‌‌فرمايد: «إتقوا الله و يعلمكم الله».
  2. بصيرت و بينش دومين نياز و ويژگی ياران ولی عصر (عجل الله فرجه) است.

بصيرتی كه با چشم باطن ببيند و با گوش باطن بشنود. با ملائك الهی در ارتباط باشد. اهل حق و باطل را بشناسد تا دچار انحطاط فكری و اخلاقی و روحی نشود و اين بصيرت نيز با تقوا به دست می‌آيد.

خداوند می‌فرمايد: «إن تتقوا الله يجعل لكم فرقانا». فرقان يعنی نيرو و توانی كه با آن حق را از باطل جدا كنيد. به بركت اين تقوا انسان، شيطان‌شناس نيز می‌شود. دشمن را هم می‌شناسد.

  1. بيداری را بايد سومين نياز ياران مهدي (عجل الله فرجه) عنوان كرد. ياور امام زمان علیه السلام بايد هوشياری و بيداری داشته باشد تا هر زمان كه شياطين برای فريب زدن آمدند، بيدار شود، دام ابليس را بشناسد و از شيطان فرار كند. چون انسان خواب و چشم بسته سريع در چاه می‌افتد و اين هم با تقوا ممكن است. «إنّ الذّين التّقوا إذا مسهم طائف من الشّيطان تذكروا فإذاهم مبصرون».

حال براي بيان ويژگی‌های ياران امام زمان (عجل الله فرجه) بايد گفت كه خداوند می­فرمايد: «أن الأرض يرثها عبادي الصالحون» (زمين را بندگان صالح من به ارث می­برند) پس وارثان زمين كه امام زمان (عجل الله فرجه) و ياران ايشان هستند، دو ويژگی دارند:

۱- بندگان خدا هستند

۲- صالحين‌اند.

حال طبق آيات قرآن ويژگی‌های بندگان صالح چنين است:

۱- متواضع اند، «عباد الرحمن الذّين يمشون علی الأرض هونا» (فرقان : ۶۳) و بندگان خداى رحمان كسانى‏اند كه روى زمين به نرمى گام برمى‏دارند.

۲- دارای بينش صحيح هستند، «إن تتقوا الله يجعل لكم فرقانا» (انفال: ۲۹) اگر از خدا پروا داريد، براى شما [نيروى‏] تشخيص [حقّ از باطل‏] قرار مى‏دهد؛

۳- اهل پرورش جاهلان جامعه‌اند، «و إذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما» (فرقان : ۶۳) و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به ملايمت پاسخ مى‏دهند.

۴- اهل طاعت و سجده و قيام­اند، «و الذين يبيتون ربهم سجدا و قياما»( فرقان: ۶۴) و آنانند كه در حال سجده يا ايستاده، شب را به روز مى‏آورند.

۵- خود را آلوده به گناه نمی‌كنند، «والذين يقولون ربنا أصرف عنا عذاب جهنم» (فرقان: ۶۵) و كسانى‏اند كه مى‏گويند: «پروردگارا، عذاب جهنم را از ما بازگردان كه عذابش سخت و دايمى است.

۶- اهل اعتدال­اند، «إذا أنفقوا لم تسرفوا و لم يقتروا» ( فرقان : ۶۷) و كسانى‏اند كه چون انفاق كنند، نه ولخرجى مى‏كنند و نه تنگ مى‏گيرند، و ميان اين دو [روش‏] حد وسط را برمى‏گزينند.

۷- موحدند و غير خدا را نمی‌خوانند، «لا يدعون مع الله الها آخر» (فرقان : ۶۸) و كسانى‏اند كه با خدا معبودى ديگر نمى‏خوانند.

۸- به جان انسان‌ها احترام می‌گذارند، «ولايقتلون النفس التي حرم الله إلا بالحق» (فرقان: ۶۹) و كسى را كه خدا [خونش را] حرام كرده است جز به حق نمى‏كُشند.

۹- پاكدامن­اند، «ولايزنون» (فرقان: ۶۹) و زنا نمى‏كنند.

۱۰- دنبال پاكسازی روان خويش‌اند، «و من تاب و عمل صالحا» (فرقان: ۷۰) و هر كس توبه كند و كار شايسته انجام دهد.

۱۱- جبران كننده عقب‌ماندگی‌ها و پركننده خلأها هستند، «إلا من تاب و آمن و عمل صالحا» (مريم: ۶۰) مگر آنان كه توبه كرده و ايمان آورده و كار شايسته انجام دادند.

۱۲- حتی مرتكب مقدمات گناه هم نمی‌شوند و در مجالس گناه هم شركت نمی‌كنند، «و إذا مروا باللغو مروا كراما»   (فرقان: ۷۲) و كسانى‏اند كه گواهى دروغ نمى‏دهند؛ و چون بر لغو بگذرند با بزرگوارى مى‏گذرند.

۱۳- كلامشان صحيح است، «و الذين لا يشهدون الزور»  (فرقان: ۷۲) و كسانى‏اند كه گواهى دروغ نمى‏دهند؛

۱۴- كلام را گوش می‌دهند و از بهترين آن پيروی می‌كنند، «فبشر عباد الذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه»  (زمر:    ۱۷ و ۱۸) پس بشارت ده به آن بندگان من كه: به سخن گوش فرامى‏دهند و بهترين آن را پيروى مى‏كنند.

۱۵- بنده خدای متعال هستند و امور خود را واگذار به خدای متعال می‌كنند، بنده دنيا و مظاهر آن نيستند، «ثم يقول للناس كونوا عبادا لي من دون الله» (آل عمران : ۷۹) سپس او به مردم بگويد: «به جاى خدا، بندگان من باشيد.»

۱۶- شيطان را به زانو در آورده‌اند، «ولأغوينهم أجمعين إلا عبادك منهم المخلصين» (ص : ۸۲ و ۸۳)  و همه ایشان را گمراه می­کنم به استثناى بندگان پاكدل تو ]خدا[.

۱۷- امر ازدواج را برای جوانان را تسهيل می‌كنند، «و أنكحوا الأيامي منكم و الصالحين من عبادكم و إمائكم» (نور : ۳۲) بى‏همسران خود، و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد. اگر تنگدستند،
۱۸- در كار خير از همديگر سبقت می‌گيرند، «و يسارعون في الخيرات و أولئك من الصالحين» (آل عمران: ۱۱۴ ) به و به كار پسنديده فرمان مى‏دهند و از كار ناپسند بازمى‏دارند؛ و در كارهاى نيك شتاب مى‏كنند، و آنان از شايستگانند.