از جهات موجب برای دعای بر فرج امام زمان علیه السلام دوستي آن حضرت‏ نسبت به ماست. محبّت آن حضرت در حقّ ما جز از جهت ايمان و اطاعت ما نسبت به خداوند – عزّ و جلّ – نيست، پس اگر محبّت آن بزرگوار را مي‏خواهيم، بر ماست اطاعت خداي تعالي. و مبادا که با مخالفت کردن با خداوند او را اذيت و با وي دشمني کنیم که از کساني خواهيم بود که خداوند درباره آن‏ها فرموده است: «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِيناً»؛ [۱] البته آنان که خدا و رسولش را مي‏آزارند، خداوند در دنيا و آخرت لعنتشان کرده است و بر ايشان عذاب خوار کننده‏اي آماده نموده است.

و در دار السلام از امام باقر عليه السلام روايت شده که به جابر جعفي فرمود: بنده جز با اطاعت، به خداوند – تبارک و تعالي – نزديک نمي‏شود، دوري از آتش با ما نيست، آن‏که مطيع و فرمانبردار خدا باشد، دوست و وليّ ماست. و هر که خداوند را معصيت کند، دشمن ماست. و ولايت ما جز با عمل و دوري از گناه به دست نمي‏آيد.
اخبار در اين زمينه زياد است. البته همان‏طور که اطاعت خداوند متعال موجب محبّت مي‏شود، همچنين معصيت مايه زوال آن است. چنان‏که در کافي از حضرت ابوعبد اللَّه صادق‏ عليه السلام آمده که فرمود: امير المؤمنين ‏عليه السلام فرمود: هيچ بنده‏اي نيست مگر اين‏که چهل سپر بر او هست تا اين‏که چهل گناه کبيره مرتکب شود، پس هرگاه چهل معصيت کبيره مرتکب شد سپرها از او برداشته مي‏شود. آن‏گاه خداوند متعال به فرشتگان وحي مي‏ کند که بنده مرا با بال‏هاي خود بپوشانيد. پس فرشتگان او را با بال‏هاي خود مي ‏پوشانند، امّا او هيچ زشتي را فروگذار نمي ‏کند، مگر اين‏که آن را مرتکب شود، تا به حدّي که با افتخار کارهاي زشت خودش را براي مردم بازگو کند. آن‏گاه فرشتگان مي ‏گويند: خداوندا! اين بنده تو، هيچ نهي و زشتي را رها نکرد تا اين‏ که مرتکب شد و ما خجالت مي‏کشيم از آنچه انجام مي ‏دهد. پس خداوند – عزّ و جلّ – وحي مي ‏کند که بال‏هاي خود را از او برداريد. و هرگاه اين چنين وضعي انجام شد، آن شخص شروع مي‏کند به دشمني با ما اهل بيت‏ عليهم السلام. پس در اين هنگام پوشش او در آسمان پاره مي‏ شود و فرشتگان عرضه مي ‏دارند: پروردگارا! اين بنده تو بدون پوشش ماند؟ پس خداوند – عزّ و جلّ – به آن‏ها وحي مي‏ کند: اگر خداي را در او نيازي بود شما را امر نمي ‏کرد که بال‏هايتان را از او برگيريد. [۲]

(مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترم: مهدی حائری قزوینی)

—————————————————————————————-
[۱] سوره احزاب: ۵۷.
[۲] کافي ۲۷۹:۲.