بايد توجّه داشت که روز به دوازده قسمت تقسيم مي‏شود و هر قسمت را يک ساعت ناميده‏ اند که هر ساعت آن منسوب به يکي از امامان بر حق ‏عليهم السلام است، و به جهت توسّل و عرض حاجت به آن امامي که ساعت منسوب به اوست، دعاي مخصوصي دارد؛ اين دعاها را علماي نيکوکار ما در کتاب‏هايي که براي بيان اعمال شب و روز تأليف نموده‏ اند، آورده‏اند، و يادآور شده‏اند که ساعت آخر به امام عصر و پيشواي غايب از نظر – عجّل اللَّه فرجه الشريف – اختصاص دارد و اين دعا را براي آن ساعت ذکر کرده‏اند:

«يا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ خَلْقِهِ، يا مَنْ غَني عَنْ خَلْقِهِ بَصُنْعِهِ، يا مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ، يا مَنْ سَلَکَ بِأَهْلِ طاعَتِهِ مَرْضاتِهِ، يا مَنْ أَعانَ أَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلي شُکْرِهِ، يا مَنْ مَنَّ عَلَيْهِمْ بِدِينِهِ وَ لَطُفَ لَهُمْ بِنآئِلِهِ، أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِيِّکَ الخَلَفِ الصّالِحِ بَقِيَّتِکَ فِي أَرْضِکَ المُنْتَقِمِ لَکَ مِنْ أَعْدآئِکَ وَ أَعْدآءِ رَسُولِکَ وَ بَقِيَّةِ آبآئِهِ الصّالِحِينَ «مُحَمَّدِ بْنِ الحَسَنِ» وَ أَتَضَرَّعُ إِلَيْکَ بِهِ وَ أُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجِي وَ رَغْبَتِي إِلَيْکَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي کَذا وَ کَذا وَ أَنْ تُدْرِکَنِي وَ تُنْجِيَنِي مِمّا أَخافُ وَ أَحْذَرٌ وَ أَلْبِسْنِي بِهِ عافِيَتَکَ وَ عَفْوَکَ فِي الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ، وَ کُنْ لَهُ وَلِيّاً وَ حافِظاً وَ ناصِراً وَ قائِداً وَ کالِئاً وَ ساتِراً حَتّي تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعَاً وَ تُمَتِّعَهُ فِيها طَوِيلاً يا أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ العَلِيِّ العَظِيمِ، فَسَيَکْفِيکَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّمِيعُ العَلِيمُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِي الأَمْرِ الَّذِينَ أَمَرْتَ بِطاعَتِهِمْ، وَ أُولِي الأَرْحامِ الَّذِينَ أَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ، وَ ذَوِي القُرْبَي الَّذِينَ أَمَرْتَ بِمَوَدِّتِهِمْ، وَ المَوالِي الَّذِينَ أَمَرْتَ بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ، وَ أَهْلَ البَيْتِ الَّذِينَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي کَذا وَکَذا»؛ [۱]
اي آن‏که به خود از خلقش يگانه است! اي [خدايي] که به صنع خويش از آفريدگانش بي‏ نياز است! اي آن‏که از روي لطف خود را به خلقش شناسانيد! اي آن‏که اهل طاعتش را به راهي که رضاي اوست بُرد! اي آن‏که اهل محبتش را بر شکرش ياري فرمود! اي کسي که بر آن‏ها با فرستادن دينش منّت نهاد و با بخشندگي‏ اش به آنان لطف کرد! از تو مي‏ خواهم به حق وليّ‏ ات، خلف صالح بازمانده تو در زمينت و منتقم براي تو از دشمنانت و دشمنان فرستاده‏ات و ساير پدران صالحش، – محمد بن الحسن – و به سوي تو به او زاري مي‏ نمايم و او را به پيشگاه تو براي درخواست حوايج و خواسته ‏هايم پيش مي ‏آورم اين‏که بر محمد و آل محمد درود فرستي و با من چنين و چنان نمايي و مرا دريابي و از آنچه مي ‏ترسم و دوري مي ‏جويم نجات دهي، به حقّ او جامه عافيت و گذشتت را در دنيا و آخرت بر من بپوشاني و او را وليّ و نگهدار و يار و پيشوا و حمايت کننده و پوشاننده باش تا (وقتي که) او را در زمينت با طوع و رغبت سکونت [و حکومت] دهي و مدّتي طولاني او را در زمين بهره‏ مند سازي، اي مهربان ‏ترين مهربانان! و هيچ جنبش و توانايي نيست مگر به خداي بزرگ با عظمت. پس خداوند از [شرّ و اذيت] آن‏ها (دشمنان) شما را در امان مي‏ دارد که او شنواي داناست، خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد، واليان امرت که دستور داده‏اي اطاعت شوند و اهل رَحِم (خويشاوندان نزديک) که امر فرموده ‏اي (مردم) پيوندشان را حفظ کنند و ذوي القربي (=نزديکان و خاصّان پيغمبر) که حکم کرده ‏اي به مودّتشان، و آقاياني که دستور داده ‏اي حقّشان شناخته شود و اهل البيت که پليدي را از آنان دور ساخته‏اي و آن‏ها را کاملاً پاک نموده‏ اي [از تو مي ‏خواهم] اين‏که بر محمد و آل محمد درود فرستي و در حقّ من چنين و چنان کني. [۲]

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)
———————————————————————————————————————
[۱] بحار الانوار، ۳۴۰:۸۶.
[۲] در اين دو جا، به جاي چنين و چنان حوائج خود را ياد کن.