“جُهَيمان العُتَيْبى”
در طليعه ى محرّم ۱۴۰۰ (= آذر ماه ۱۳۵۸)، هنگامى كه هنوز تمامى حجّاج خانه ى خدا به كشورهاى خويش باز نگشته بودند؛ صدها تن مرد مسلّح، از مردم وهّابى مسلك عربستان به رهبرى “جُهَيمان العُتَيْبى” با برنامه ريزى قبلى، مسجد الحرام را تصرّف كردند و با نيروهاى انتظامى دولت سعودى، به سختى درگير شدند. شورشىها از ظهور “محمّد بن عبد اللَّه القَحْطانى” برادر زن “جُهَيمان العُتَيْبى” به عنوان “مهدى موعود” خبر دادند. در پى اين حادثه چندين روز مسجد الحرام در اشغال مهاجمان بود؛ تا اين كه دولت عربستان با امداد از مستشاران نظامى فرانسوى، مقدار زيادى آب نمك را به داخل صحن مسجد هدايت كرد؛ به طورى كه تمامى صحن مسجد و زيرزمينهاى اطراف از آب نمك مملو شد.
سپس برق فشار قوى به صحن مسجد وصل كرد؛ به خاطر وجود آب نمك – كه نقش هادى قوى را بازى مىكند – تمامى كسانى كه در صحن مسجد يا در زيرزمينها سنگر گرفته بودند، دچار برق گرفتگى شدند و هلاك گرديدند. به دنبال اين كار زرهپوشهاى ارتش عربستان از زمين و هليكوپترها از هوا به مهاجمان داخل مسجد هجوم بردند و با كشتن اشغالگران به ماجرا خاتمه دادند.[۲۲ ]ولى پيامد اين ماجرا در محافل وهّابىها چه در مقام رد يا اثبات مهدويّت هنوز ادامه دارد. به عنوان نمونه در پى آن حادثه، شيخ “عبد اللَّه بن زيد آل محمود” رئيس دادگاههاى شرعىِ كشور “قطر” رسالهاى به نام “لا مهديّ يُنتَظر بعدَ الرَّسول خَيرِ البشر” نوشت و در شهر “دوحه” پايتخت قطر انتشار داد. به فاصلهى اندكى شيخ “عبد المحسن بن حمد العَبّاد” عضو هيئت علمى دانشگاه اسلامى مدينه در نقد و ايراد نوشتهى فوق، در مجلّهى رسمى آن دانشگاه به نام الجامعة الإسلاميّة تحت عنوان “الرّدّ على مَن كذّب بالأحاديث الواردةِ في المهديّ” مقالاتى مبسوط نگاشت.
آخرین دیدگاه‌ها