از جهات موجب برای دعای بر فرج امام زمان علیه السلام مرزبانی آن حضرت در راه خداست.

خوبي و فضيلت دعا کردن براي مرزبانان به دلالت عقل و نقل ثابت است.
دليل عقلي اين‏که: مرزبانان حاميان اسلام و ديده ‏بانان مسلمين هستند، عقل به خوبيِ دعا کردن براي چنين افرادي حکم مي ‏کند. دليل نقلي، دعاي امام و مولاي ما حضرت سيد العابدين‏ عليه السلام در صحيفه سجاديه – دعاي بيست و هفتم – در اين باره بس است. و اما اين‏که حضرت حجت‏ عليه السلام مرزبان در راه خداوند – عزّ و جلّ – است چند روايت بر آن دلالت دارد، از جمله:
۱ – در توقيعي که براي شيخ ابوعبد اللَّه محمد بن محمد بن النعمان معروف به شيخ مفيد آمده چنين فرموده است: «مِنْ عَبْدِ اللَّهِ المُرابِطِ فِي سَبِيلِهِ إِلي مُلْهَمِ الحَقِّ وَدَلِيلِهِ …»؛ [۱] (از طرف بنده خداي مرزبان در راه او، به الهام شده و راهنماي حقّ.)
۲ – در کتاب غيبت شيخ نعماني به سند خود از حضرت ابوجعفر محمد بن علي باقر عليه السلام از پدرش حضرت علي بن الحسين ‏عليهما السلام مروي است که: ابن عباس شخصي را فرستاد تا از آن حضرت درباره آيه: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا»؛ [۲] (اي کساني که ايمان آورده‏ايد شکيبايي کنيد و يکديگر را به صبر و استقامت سفارش نماييد و مرزبانی کنيد.) سؤال کند، حضرت علي بن الحسين‏ عليهما السلام غضبناک شد و فرمود: دوست داشتم آن‏که تو را امر کرده، شخصاً اين پرسش را مي ‏نمود، سپس فرمود: اين آيه درباره پدرم و ما نازل شد و آن پادگانی که به ما دستور داده شده هنوز نرسيده و آن در نسل مرزبان ما خواهد بود…. [۳]
۳ – در البرهان از عياشي در خبر مرسلي از حضرت ابوجعفر باقر عليه السلام درباره اين آيه شريفه آمده که فرمود: درباره ما نازل شده و هنوز وقت پادگانی که مأمور شده‏ ايم نرسيده است، و آن در نسل مرزبانی ما خواهد بود. [۴]
مي‏گويم: پوشيده نيست که منظور از مرزبان ياد شده همان مولاي ما حضرت ولي عصر امام زمان‏ عليه السلام است. با دلالت توقيع مذکور و از اين‏جا معلوم مي‏شود که اين امر از عبادت‏هاي مخصوص آن بزرگوار است، هم‏چنان که حجّ خانه خدا هم از ويژگي‏هاي آن حضرت است -و نيز طول عمر آن حضرت و مواظبت بر ندبه بر جدّ بزرگوارش حضرت سيد الشهداء عليه السلام از مختصات اوست که براي پدرانش نبوده است. در زيارت معروف به ناحيه منسوب به آن حضرت آمده، پس اگر دهرها مرا به تأخير انداخته و از ياري تو ناتواني ‏ام جلو گرفته، و با کساني که با تو جنگ کردند نجنگيدم، و با آن‏که به تو دشمني نمود ستيز ننمودم پس هر صبح و شام بر تو ندبه مي‏ کنم … . [۵]
اين زيارت را فاضل مجلسي در بحار به نقل از المزار الکبير آورده است.

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم مهدی حائری قزوینی)
——————————————————————————————-
[۱] بحار الانوار: ۱۷۶:۵۳.
[۲] سوره آل عمران، آيه ۲۰۰.
[۳] الغيبة النعماني: ۱۳۲.
[۴] تفسير البرهان: ۳۴۵:۱.
[۵] بحار الانوار: ۳۲۰:۱۰۱.