از سفرای چهارگانه حضرت صاحب الزمان معجزات و بیّنات زیادی صادر شده تا مردم تقین کنند که ایشان از سوی امام زمان علیه السلام مقام سفارت دارند از آن جمله است:
راوندى از احمد بن ابى روح روايت کرده که گفت: به سوى بغداد بيرون رفتيم و با من مالى بود از ابوالحسن خضر بن محمد که مرا امر کرده بود که آن را برسانم به اهلش لکن به ابى جعفر محمد بن عبد الله عمرى ندهم بلکه به غير او بدهم و امر کرده بود که از براى او خواهش دعا کنم به جهت مرضى که دارد و از حکم وبر که پوشيدن آن جايز است در نماز يا نه سؤال کنم. پس داخل بغداد شده نزد عمرى رفتم از گرفتن مال ابا نمود و گفت آن را نزد ابي جعفر محمد بن احمد ببر و به او بده که او مأمور است به اخذ اين مال و در اين باب به سوى او رقعه بيرون آمد پس من به نزد ابي جعفر رفتم و او از براى من رقعه به اين مضمون بيرون آورد:

بسم الله الرحمن الرحيم سؤال کردى به جهت مرضى که در تو مي باشد خداوند تو را عافيت دهد و آفات از تو صرف نمايد و دفع کند از تو بعض آن حرارتى را که در تو باشد و جسم تو را صحيح کند و سؤال کردى از کرکى که در آن نماز صحيح است پس سمور و سنجاب و فنک و دلق حرام است بر تو و بر غير تو نماز در آن و حلال است بر تو پوست حيوان حلال گوشت هرگاه غير آن نيابى و اگر لباسى که در آن نماز کنى ندارى جايز است که در حواصل نماز کنى و پوستين گوسفندى که در ارمنيه نصارى آن را بر صنم ذبح نکرده باشند، بلکه برادر دينى تو ذبح کرده جايز است نماز در آن.

(دارالسلام در احوال حضرت مهدی علیه السلام؛ محمود عراقی)