هدايت و راهنمايي بندگان خدا به راه صحيح و روش استوار، از عظيم ‏ترين حقوقي است که موجب دعا براي آن حضرت مي ‏باشد، زيرا که اين امر از مهم‏ترين انواع احيا و زنده کردن بندگان است، چنان‏که در حديثي که در بحار از حضرت ابوجعفر باقر عليه السلام روايت شده اين معني تصريح گشته است. [۱]
و در همان کتاب به نقل از کتاب عوالي اللئالي مرسلاً از پيغمبر اکرم‏ صلي الله عليه وآله روايت است که فرمود: هر کس يک مسأله به شخصي بياموزد مالک گردن او شده و او را برده خود ساخته است. گفتند: ای رسول خدا! آيا او را مي ‏فروشد؟ فرمود: نه، ولي به او امر و نهي مي ‏کند. [۲]
مي ‏گويم: هدايت تمام اهل ايمان از پرتو نور حضرت صاحب الزمان است، اضافه بر آنچه از انواع مختلف احکام و معارف الاهی مبدئی و معاد و معارف نفسی و آفاقی و مراتب اخلاقی به مردم آموخته است که در احتجاج و بحار و کمال الدین در توقيعات آن جناب آمده‏است. بنابراين دعا کردن براي آن حضرت به خاطر اداي حق او لازم مي ‏باشد.

———————————————————————–
[۱] بحار الانوار ۲۰:۲.
[۲] بحار الانوار ۴۲:۲؛ عوالي اللئالي ۷۱:۴.