از جهات موجب برای دعای بر فرج امام زمان علیه السلام انتقام آن حضرت از دشمنان خداست. از جمله القاب امام زمان – عجّل اللَّه فرجه الشريف – المنتقم (= انتقام گیرنده) است.

و در کتاب کمال الدين به سند خود از امام صادق، از پدران بزرگوارش، از امير المؤمنين – عليهم السلام – روايت کرده است که پيغمبر اکرم‏ صلي الله عليه و آله فرمود: هنگامي که به سوي آسمان (به معراج) برده شدم، پروردگار من به من وحي فرمود که: اي محمّد! من نظري به سوي زمين افکندم و تو را از آن اختيار نمودم و پيغمبر ساختم و اسم تو را از نام خود برگرفتم که من محمودم و تو محمّدي، دو باره بر زمين نظري افکندم و علي را از آن برگزيدم و او را وصيّ و خليفه و شوهر دختر تو قرار دادم و براي او هم، نامي از نام‏هاي خود برگرفتم، پس من عليّ اعلي هستم و او علي است و فاطمه و حسن و حسين را از نور شما خلق کردم.
آن‏گاه ولايت آنان را بر فرشتگان عرضه کردم تا هر که پذيرفت در پيشگاه من از مقرّبين گردد. اي محمد! اگر بنده‏اي از بندگانم آن قدر عبادتم کند تا درمانده شود و بدنش مانند مشک پوسيده گردد، ولي در حالي که منکر ولايت آنان باشد به نزد من آيد، او را در بهشتم جاي نخواهم داد، و در زير عرشم سايه نخواهم بخشيد. اي محمد! مي ‏خواهي آنان را ببيني؟ عرض کردم: آري پروردگارا! خداوند – عزّ و جلّ – فرمود: سرت را بلند کن. پس سرم را بلند کردم که به ناگاه انوار علي و فاطمه و حسن و حسين و علي بن الحسين، و محمد بن علي، و جعفر بن محمد، و موسي بن جعفر، و علي بن موسي، و محمد بن علي، و علي بن محمد، و الحسن بن علي، و محمد بن الحسن را – که در ميان ايشان – مانند ستاره درخشاني بپاخاسته بود، مشاهده نمودم.
عرض کردم: پروردگارا! اين‏ها کيانند؟ فرمود: اين‏ها امامان هستند، و اين قائم است؛ آن‏که حلال مرا حلال و حرام مرا حرام کند، و به وسيله او از دشمنانم انتقام مي‏ گيرم، و او براي اولياي من مايه راحت است و او است که دل شيعيان و پيروان تو را از ظالمين و کافرين شفا مي‏بخشد و لات و عزّي را تر و تازه بيرون مي‏آورد، پس آن‏ها را خواهد سوزانيد. البته فتنه و امتحان مردم با آنان سخت ‏تر از فتنه گوساله و سامري خواهد بود. [۱]

همچنين در بحار به نقل از علل الشرايع به سند خود از عبد الرحيم قصير از حضرت ابوجعفر امام باقر عليه السلام روايت کرده که فرمود: هرگاه قائم ما بپاخيزد، حميرا به سوي او بازگردانده شود تا حدّ تازيانه به او بزند تا انتقام فاطمه دخت محمد صلي الله عليه و آله را از او بگيرد. گفتم: فدايت شوم؛ چرا حدّ تازيانه به او مي‏زند؟ فرمود: به خاطر تهمتي که بر مادر ابراهيم زد. گفتم: پس چطور شد که اين کار (حد زدن) را خداوند براي زمان حضرت قائم تأخير انداخت؟ فرمود: به تحقيق خداوند – تبارک و تعالي – محمد صلي الله عليه و آله را رحمت فرستاد، ولي قائم‏ عليه السلام را به منظور نقمت و کيفردهي بر مي ‏انگيزد. [۲]

و در همان کتاب بحار از مزار کبير به سند خود از حضرت ابوعبد اللَّه صادق ‏عليه السلام آورده که فرمود: هرگاه قائم ما بپاخيزد براي خدا و رسول او و همه ما خاندان پيغمبر انتقام خواهد گرفت. [۳]

و در همان کتاب به نقل از ارشاد ديلمي از امام صادق ‏عليه السلام آمده: و دست بني شيبه را مي‏ بُرد و بر در کعبه مي‏ آويزد و بر آن مي ‏نويسد: اين‏ها دزدان کعبه هستند. [۴]

و در احتجاج از پيغمبر صلي الله عليه و آله در خطبه غدير چنين نقل شده که فرمود: توجّه کنيد! خاتم امامان از ما مهدي – صلوات اللَّه عليه – مي ‏باشد. آگاه باشيد! اوست چيره شونده بر همه دين، اوست انتقام گيرنده از ظالمين، اوست فاتح و منهدم کننده دژها، اوست که تمام قبائل اهل شرک را نابود مي‏ سازد، اوست که خون ‏بهاي تمام اولياي حقّ را مي‏ گيرد، اوست که از درياي ژرف مي‏ نوشاند، اوست که هر کسي را بر اساس فضل و شايستگي سمت مي‏دهد، او برگزيده و منتخب خداوند است، او وارث همه علوم و محيط بر همه آن‏هاست، اوست که از پروردگار خود خبر مي ‏دهد و حقايق ايمان به او را مطلع مي ‏سازد [بر پاي مي‏ دارد]، او است که صاحب رشاد و سداد در رأي و عمل مي‏ باشد، امور دين به او تفويض و واگذار شده و پيغمبران قبل و امامان پيشين به او مژده داده‏اند، او حجّت باقي است و بعد از او حجّتي نيست، و حقّي نيست مگر با او و نوري نيست جز نزد او، کسي بر او غالب و منصور نمي‏شود. او وليّ خداوند در زمين و حاکم الهي بر خلايق و امين پروردگار در ظواهر و اسرار است.

و در قسمت ديگري از اين خطبه آمده است: اي گروه‏هاي مردم! نور مخصوص خداوند – عزّ و جلّ – در وجود من است، سپس در وجود علي تجلّي خواهد کرد و سپس در نسل او تا قائم مهدي که حقّ خداوند و هر حقّي را که براي ما هست، مي‏گيرد. [۵]

و در تفسير قمي درباره آيه: «فَمَهِّلِ الکافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً»؛ [۶] پس کافران را مهلت بده، آن‏ها را به اندک مهلتي. چنين آمده است: براي هنگام قيام قائم، پس او را بر جبّارها و طاغوت‏هاي قريش و بني‏ اميّه و ساير مردم براي من انتقام مي ‏گيرد. [۷]

(رک: مکیال المکارم؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)

————————————————————————————-
پی نویسها:
[۱] کمال الدين ۲۵۲:۱.
[۲] بحار الانوار ۳۱۴:۵۲؛ و علل الشرايع ۲۶۷:۲.
[۳] بحار الانوار ۳۷۶:۵۲.
[۴] بحار الانوار ۳۳۸:۵۲.
[۵] الاحتجاج ۸۰:۱.
[۶] سوره طارق، آيه ۱۸.
[۷] تفسير القمي: ۷۲۱.