روايتي است که ثقة الاسلام محمد بن يعقوب کليني ‏قدس سره در کتاب «الصوم فروع کافي» از محمد بن عيسي به سند خود از امامان ‏عليهم السلام آورده که فرمودند: اين دعا را شب بيست و سوم ماه رمضان در حال سجده و برخاستن و نشستن و در هر حال تکرار مي‏کني، و نيز هر قدر که مي ‏تواني و هرگاه که به يادت آمد در دوران زندگي‏ات، پس از حمد خداي تبارک و تعالي و درود بر پيغمبر صلي الله عليه و آله بگو:
«اَللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِيِّکَ فُلانِ بْنَ فُلانٍ فِي هذِهِ السّاعَةِ وَ فِي کُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَ حافِظاً وَ ناصِراً وَ دَلِيلاً وَ قآئِداً وَ عَيْناً حَتّي تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِيها طَوِيلاً»؛ [۱] خداوندا! براي وليّ خودت فلان فرزند فلان [۲] در اين ساعت و هر ساعت سرپرست و نگهدار و ياور و راهنما و پيشوا و مددکار باش، تا اين‏که او را در زمين خويش (فرمانرواي) مطاع گرداني و در آن دوران بهره‏مند سازي.

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)
—————————————————————————————–
[۱] الکافي، ۱۶۲:۴.
[۲] در هر زماني شيعيان نام امام عصر و نام پدرش را مي ‏گفتند و در زمان ما بايد گفت: حجت بن الحسن – عليه و علي آبائه السلام -. (مترجم)