از جمله دعاهاي رسيده که مشتمل بر تجديد بيعت براي حضرت صاحب الامر عليه السلام است، روايتي است که سيد بن طاووس و غير او به سندهايشان از مولايمان حضرت امام صادق ‏عليه السلام آورده‏اند که فرمود: هر کس چهل روز اين دعا را بخواند از ياوران حضرت قائم ‏عليه السلام خواهد بود و اگر پيش از ظهور آن حضرت بميرد خداي تعالي او از زنده خواهد کرد تا در رکاب آن جناب جهاد نمايد و به شماره هر کلمه از آن هزار حسنه برايش نوشته مي ‏شود و هزار کار بد از او محو مي ‏گردد، آن دعا چنين است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ. اَللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ العَظِيمِ، وَ رَبَّ الکُرْسِيِّ الرَّفِيعِ، وَ رَبَّ البَحْرِ المَسْجُورِ وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَ الإِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ، وَ رَبَّ الظِّلِّ وَ الحَرُورِ وَ مَنْزِلَ القُرْآنِ العَظِيمِ، وَ رَبَّ المَلآئِکَةِ المُقَرَّبِينَ وَ الأَنْبِيآءِ وَ المُرْسَلِينَ. اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُکَ بِوَجْهِکَ الکَرِيمِ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ المُنِيرِ وَ مُلْکِکَ القَدِيمِ، يا حَيُّ يا قَيُّومُ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَ الأَرَضُونَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِي يُصْلَحُ بِهِ الأَوَّلُونَ وَ الآخِرُونَ، يا حَيُّ قَبْلَ کُلِّ حَيٍّ يا حَيُّ بَعْدَ کُلِّ حَيٍّ يا حَيُّ حِينَ لا حَيُّ يا مُحْيِيَ المَوْتي وَ مُمِيتَ الأَحْيآءِ يا حَيُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ. اَللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الإِمامَ الهادِيَ المَهْدِيَّ القآئِمَ بِأَمْرِکَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلي آبآئِهِ الطّاهِرِينَ عَنْ جَمِيعِ المُؤْمِنِينَ وَ المُؤْمِناتِ فِي مَشارِقِ الأَرْضِ وَ مَغارِبِها وَ سَهْلِها وَ جَبَلِها وَ بَرِّها وَ بَحْرِها وَ عَنِّي وَ والِدَيَّ وَ وُلْدِي وَ إِخْوانِي مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدادَ کَلِماتِهِ وَ ما أَحْصاهُ عِلْمُهُ وَ أَحاطَ بِهِ کِتابُهُ. اَللَّهُمَّ أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةُ يَوْمِي هذا وَ ما عِشْتُ مِنْ أَيّامِ حَياتِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لا أَحُولُ عَنْها وَ لا أَزُولُ أَبَداً، اِجْعَلْنِي مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعْوانِهِ وَ الذّابِّينَ عَنْهُ وَ المُسارِعِينَ إِلَيْهِ فِي قَضآءِ حَوآئِجِهِ وَ المُمْتَثِلِينَ لِأَوامِرِهِ وَ نَواهِيهِ وَ الُمحامِينَ عَنْهُ وَ السّابِقِينَ إِلي إِرادَتِهِ وَ المُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ. اَللَّهُمَّ إِنْ حالَ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ المَوْتُ الَّذِي جَعَلْتَهُ عَلي عِبادِکَ حَتْماً فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً کَفَنِي شاهِراً سَيْفِي مُجَرِّداً قَناتِي مُلَبِّياً دَعْوَةَ الدّاعِي فِي الحاضِرِ وَ البادِي. اَللَّهُمَّ أَرِنِي الطَّلْعَةَ الرَّشِيدَةَ وَ الغُرَّةَ الحَمِيدَةَ وَ اکْحُلْ ناظِرِي بِنَظْرَةٍ مِنِّي إِلَيْهِ وَ اعْمُرِ اللَّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ وَ أَحْيِ بِهِ عِبادَکَ فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الحَقُّ: «ظَهَرَ الفَسادُ فِي البَرِّ وَ البَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَيْدِي النّاسِ» فَأَظْهِرِ اللَّهُمَّ لَنا وَلِيَّکَ وَ ابْنَ وَلِيِّکَ وَ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّکَ المُسَمّي بِاسْمِ رَسُولِکَ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتّي لا يَظْفَرَ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ وَ يُحِقَّ الحَقَّ وَ يُحَقِّقَهُ وَ اجْعَلْهُ اللَّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ وَ ناصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ لَهُ ناصِراً غَيْرَکَ وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِکَ وَ مُشَيَّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِينِکَ وَ سُنَنِ نَبِيِّکَ مُحَمّداً صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْيَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلي دَعْوَتِهِ وَ ارْحَمْ اِسْتِکانَتَنا بَعْدَهَ. اَللَّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الغُمَّةَ عَنِ الأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَريهُ قَرِيباً بِرَحْمَتِکُ يا أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ» و در بعضي از روايات است که: سپس سه مرتبه دستت را بر ران راستت مي‏ زني و سه بار مي ‏گويي: «العَجَلَ العَجَلَ يا مَوْلايَ يا صاحِبَ الزَّمانِ»؛
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر، بار خدايا، اي پروردگار نور با عظمت، و اي پروردگار کرسي با رفعت، و اي پروردگار درياي خروشان، و نازل کننده تورات [بر موسي‏ عليه السلام] و إنجيل [بر عيسي‏ عليه السلام] و زبور [بر داوود عليه السلام] و اي پروردگار سايه و آفتاب، و اي نازل کننده قرآن با عظمت، و اي پروردگار فرشتگان مقرَّب و پيغمبران و رسولان، بار خدايا از تو درخواست دارم به ذات بزرگوارت و به نور جمالت که فروزنده همه عالم است، و به ملک ازلي و قديمت اي زنده پاينده ابدي از تو مسئلت مي‏ نمايم به آن اسم تو که آسمان ‏ها و زمين ‏ها به آن روشني يافت، و به آن اسم تو که اولين و آخرين به آن اصلاح و سامان يابد، اي زنده (ازلي) پيش از هر زنده، اي زنده (ابدي) پس از هر زنده (فاني)، اي زنده هنگامي که هيچ زنده‏ اي نباشد، اي زنده کننده مردگان و ميراننده زندگان، اي زنده‏اي که هيچ معبود حقي جز تو نيست. بار خدايا مولايمان امام هادي امت، مهدي آل محمد عليهم السلام، قيام کننده به امرت – که درودهاي خداوند بر او و بر پدران پاک او باد – را از سوي تمام مؤمنين و مؤمنات که در مشرق‏ها و مغرب‏هاي زمين، صحرا و کوه، خشکي و دريا هستند، و از جانب من و پدر و مادرم و فرزندان و برادرانم درودها و تحيّت‏ها فرست به وزن عرش خداوند و به مقدار مداد کلمات او و آنچه علم او احصا کرده و کتاب (آفرينش) او بر آن إحاطه نموده است، بار خدايا من در بامداد اين روز و تمام دوران زندگاني ‏ام عهد و عقد و بيعتي که از آن حضرت بر گردن دارم با او تجديد مي ‏نمايم، که هرگز از آن عهد و بيعت برنگردم و بر آن پايدار بمانم، بار خدايا مرا از انصار و ياران آن حضرت و مدافعان از حريم مقدس او، و شتابندگان در پي انجام مقاصدش، و سبقت جويان به سوي خواسته‏ اش و شهيد شدگان در رکاب و در حضور حضرتش قرار ده، خداوندا اگر ميان من و [ظهور] او مرگ که بر بندگانت قضاي حتمي قرار داده ‏اي، جدايي انداخت، پس مرا از قبرم برانگيز در حالي که کفنم را بر کمر بسته شمشيرم را از نيام برکشيده، دعوتِ دعوت کننده در هر شهر و ديار را اجابت نموده باشم، بار خدايا آن طلعت زيباي کامل و روي درخشان پسنديده را به من بنمايان و ديده ‏ام را يک نظر بر آن چهره تابناک با سرمه نور روشن ساز، و فَرَجش را تعجيل و خروجش را آسان و راه‏ ها را در پيش رويش باز کن، و مرا در مسير آن جناب سلوک ده، و فرمايش را نافذ و پشتوانه‏ اش را محکم و بلادت را اي خدا به [دست] او معمور و بندگانت را زنده بگردان، که تو خود فرمودي و گفته تو حق است که: (فساد و تباهي در خشکي و دريا آشکار شد به سبب آنچه دست‏ هاي مردم کسب کرد) پس خداوندا [اکنون که زمين پر از فساد گرديده] براي ما ظاهر کن وليّ خود و زاده وليّ تو، و فرزند دختر پيغمبرت را که همنام رسول تو صلي الله عليه و آله مي‏باشد، تا به هيچ باطلي دست نيابد مگر اين‏که آن را از هم بپاشد و حق را بر پا و محقَّق سازد، و اي خدا، آن جناب را پناهگاه ستمديدگان از بندگانت قرار ده، و ياور کساني که جز تو يار و ناصري ندارند، و تجديد کننده آنچه از احکام کتاب تو تعطيل گرديده، و استحکام بخش آنچه از شعائر دينت و سنت‏ هاي پيغمبرت محمد صلي الله عليه و آله وارد شده، بار خدايا و او را از کساني قرار ده که از آسيب تجاوزگران حفظ فرموده ‏اي، و پيغمبرت‏ صلي الله عليه و آله را به ديدار او شاد و مسرور و پيروان آن حضرت را در دعوت [به حق] خوشحال گردان، و به بيچارگي ما پس از [غيبت] او رحم کن، بار خدايا اين غم [بزرگ دوري و هجران و پرده غيبت او] را با ظهورش از اين امت برطرف ساز، و ظهورش را بر ما تعجيل فرماي که آنان [مخالفان] فَرَج آن بزرگوار را دور مي ‏پندارند و ما آن را نزديک مي ‏دانيم، به رحمتت اي مهربان ‏ترين مهربانان [اين دعا را اجابت فرماي] .