قلَه مهربانی
بر ستیغ قله مهربانی نشسته اید و ما در کنار رأفت و مهربانی و حمایت شما آرام می گیریم. نمونه اعلای مهربانی خدایتان هستید که “ارحم الراحمین” است و شما چنان که در حدیث شریف لوح می خوانیم “رحمة للعالمین ” (رحمت بر جهانيان) هستید (و اکمل ذلک بابنه م ح م د رحمة للعالمین) …

وقتی بخواهیم مهربانی شما را برای فرزندانمان وجدانی کنیم می گوئیم: همچون مادر هستید قله مهربانی و صمیمیت. مادر، نمونه مثال زدنی از مهربانی شماست. نه که وقتی رنجور و غمین و فسرده می شویم به پناه مادر می شتابیم و در آغوش مهربانی اش همه غم ها را فراموش می کنیم؟
این را نیز از خود نگفتیم که امام هشتم علیه السلام فرمود:امام، “الام البره بالولد الصغیر” (مادر نیکوکار به کودک کوچک) است…
وقتی تازیانه دشمنی ها و آتش کینه ها و حسد ها از دوست یا دشمن بر سرمان فرود می آید، دستان نوازشگر شماست که آراممان می کند. “کهف حصین ” (غار نگهبان) شماست که ما را از سرمای رنج ها و آتش دشمنی ها در امان می دارد.
و آنگاه که این آیت مهربانی یعنی مادر را از دست می دهیم و جای خالیش را در خانه می بینیم و مزار سردش را در آغوش می گیریم به دامان مهربانی شما بیشتر چنگ می زنیم که آسمان مهربانی هستید و ابر نوازشگر لطفتان بر سرمان هماره سایه افکن.
به مهرت نیازمندیم بامدادان و شبانگاهان!
چند قطره اشک بر گونه فرزند، قلب رئوف مادر را طوفانی می کند. نمی بینید که از کثرت فساد و زیادی دشمن و کمی یاور و طوفان فتنه ها، اشک ها بر گونه ها داریم؟
ای ستیغ قله مهربانی! ما را دریابید. به آغوش گرم مهر شما امروز بیش از هر زمان دیگر نیاز مندیم…
امروز مردم همه کشورها، رنجور از این فساد فراگیر، اعتراض در خیابان ها را برگزیده اند و بر معابر چادر زده اند. نه سرپناه امنی را سراغ دارند و نه دستان نوازشگری که در سایه مهرش بیاسایند…
از سویدای دل، مسیح موعودی را می جویند که به آنها وعده داده شده می آید و نجاتشان می بخشد. نه! شما آن مسیح موعودید که فرزند مریم به یاری تان خواهد شتافت؟ مسیحی که مهرش ستودنی است،
بیائید این مردم رنجور را با مسیح راستین آشنا کنیم.
ای بر ستیغ قله مهربانی امیر!امروز و هر روز ما را دریاب…

(رک : حسین پژوهش)