شايسته است در مواقع سختي و گرفتاري براي تعجيل فرج آن حضرت بسيار دعا کرد، به جهت چند وجه:

اوّل: اين‏که مايه دعاي آن جناب مي‏شود.
دوم: اين‏که سبب دعاي فرشتگان مي‏ گردد، زيرا که آن‏ها در باره کسي که در حقّ مؤمن غايب دعا کند دعا مي‏ نمايند و دعاي آن‏ها – ان شاء اللَّه تعالي – به اجابت مي ‏رسد.
سوم: فرموده آن حضرت: «و بسيار دعا کنيد براي تعجيل فرج، که همان فرج شما است» لذا این دعا خود مایه گشایش است.
چهارم: اين‏که دعا براي آن حضرت گونه‏اي از توسّل به او است – که درود خداوند بر او باد – و آن بزرگوار وسيله نجات از سختي‏ها و بليّات مي‏ باشد.

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)