در بحار دعاي طولاني‏اي هست برای روز جمعه بعد از نماز صبح که در کتاب «ابواب الجنّات في آداب الجمعات» آن را آورده‏ايم، و آن دعاي شريفي است که سزاوار است بر آن مداومت گردد

و محلّ شاهد از آن اين عبارت‏هاست: «اَللَّهُمَّ وَ کُنْ لِوَلِيِّکَ فِي خَلْقِکَ وَلِيّاً وَ حافِظاً وَ قآئِداً وَ ناصِراً حَتّي تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ مِنْها (فِيها) طَوِيلاً وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ فِيهَا الأَئِمَّةَ الوارِثِينَ، وَ اجْمَعْ لَهُ شَمْلَهُ وَ أَکْمِلْ لَهُ أَمْرَهُ وَ أَصْلِحْ لَهُ رَعِيَّتَهُ وَ ثَبِّتْ رُکْنَهُ وَ أَفْرِغِ الصَّبْرَ [النَّصْرَ] مِنْکَ عَلَيْهِ حَتّي يَنْتَقِمَ فَيَشْتَفِي وَ يَشْفِي حَزازاتِ قُلُوبٍ نَغِلَةٍ وَ حَراراتِ صُدُورٍ وَغِرَةٍ وَ حَسَراتِ أَنْفُسٍ تَرِحَةٍ مِنْ دِمآءٍ مَسْفُوکَةٍ وَ أَرْحامٍ مَقْطُوعَةٍ وَ طاعَةٍ مَجْهُولَةٍ قَدْ أَحْسَنْتَ إِلَيْهِ البَلآءَ وَ وَسَّعْتَ عَلَيْهِ الآلآءَ وَ أَتْمَمْتَ عَلَيْهِ النَّعْمآءَ فِي حُسْنِ الحِفْظِ مِنْکَ لَهُ. اَللَّهُمَّ اکْفِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ أَنْسِهِمْ ذِکْرَهُ وَ أَرِدْ مَنْ أَرادَهُ وَ کِدْ مَنْ کادَهُ وَ امْکُرْ بِمَنْ مَکَرَ بِهِ وَ اجْعَلْ دائِرَةَ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ…» و در آخر آن آمده: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهْمْ» اگر مي‏تواني هزار مرتبه بگو.
بار الها! و براي وليّ خود در بين خلايقت [امام قائم – عجّل اللَّه فرجه الشريف -] سرپرست و نگهدار و پيشوا و ياور بوده باش تا او را بر سراسر زمين، فرمانرواي مطاع گرداني و دوراني دراز او را از آن (در آن) بهره‏مند سازي و او و ذرّيه ‏اش را در آن رهبران وارث قرار دهي و پراکندگي ‏اش را جمع فرماي و امر (حکومتش) را کامل گردان و رعيّتش را براي وي فراهم ساز و شوکتش را استوار کن و صبر و بردباري از سوي خودت بر او فرو ريز، تا انتقام گرفته و دلش آرام يابد و دردهاي قلوب کينه گرفته‏اي را شفا بخشد و داغ‏هاي سينه ‏هاي گذاخته‏ اي را سرد گرداند و حسرت جان‏هاي اندوه ‏بار را پايان دهد، از جهت خون‏هاي به ناحق ريخته شده و پيوندهاي گسسته و طاعت مجهول مانده [جهل و بي‏ خبري از وجوب اطاعت امامان بر حق ‏عليهم السلام] گرفتاري را بر او نيکو گرداني و مواهب خويش را بر او گستردي و نعمت‏هايت را بر او تمام نمودي با نگهداري نيکويت نسبت به او. خداوندا! هراس از دشمن را از او دور گردان و يادش را از خاطره آنان (دشمنان) محو ساز و هر آن‏که براي او بدي خواهد با او بدي کن و هر که براي او حيله مي‏کند با آن فرد حيله کن و بدي را براي ايشان قرار ده.
به شهادت روايات گشايش امر امامان ‏عليهم السلام و بلکه فرج تمام اولياي خداوند فقط با فرج و ظهور آن حضرت – صلوات اللَّه عليه – انجام مي ‏گردد، و مستحبّ است هر روز بعد از نماز صبح و نماز ظهر گفته شود: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهْمْ».

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)