سبک زندگی مهدوی و فرهنگ خانواده

اصلاحگری

 

از ویژگی های دولت کریمه مهدوی، مبارزه با فساد و اصلاح گری و جهان سازی آن می باشد.
شهید مطهری درباره ی اصلاح و اصلاح طلبی می فرماید:
اصلاح یعنی سامان بخشیدن، نقطه ی مقابل افساد است که به معنی نابسامانی ایجاد کردن است… مورد استعمال اصلاح در قرآن گاهی رابطه میان دو فرد است (اصلاح ذات البین) و گاهی محیط خانوادگی است و گاهی محیط بزرگ اجتماعی است. قرآن کریم پیامبران را به عنوان مصلحان معرفی می کند و از زبان شعیب پیغمبر می فرماید: (إن اُریدُ إلاّ الاصلاح مَا استَطَعتَ…) (۱)
«جز اصلاح تا آخرین حد توانایی منظوری دیگر ندارم.»
و برعکس ادعای اصلاح منافقین را به شدت تخطئه می کند و درباره ی منافقان می فرماید: (وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ‌ أَلاَ إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لکِنْ لاَ یَشْعُرُونَ‌.) (۲)
« هرگاه به آنها گفته شود در زمین فساد نکنید می گویند ما فقط اصلاحگرانیم، آگاه باشید که همین ها مفسدانند اما نمی فهمند.»
اصلاح طلبی یک روحیه ی اسلامی است، هر مسلمانی به حکم اینکه مسلمان است خواه ناخواه اصلاح طلب و لااقل طرفدار اصلاح طلبی است. (۳)
از نظر فساد و صلاح، اعضای یک جامعه به پنج گروه تقسیم می شوند:
۱. صالحین:
کسانی که از منظر فردی، انسان هایی شایسته بوده، اما صلاحیت های آنها جنبه شخصی دارد و برنامه ای برای اصلاح جامعه و ایجاد تحولات ساختاری در نهادهای مدنی ندارند هرچند شایستگی های آنان تأثیرات اجتماعی داشته باشد.
۲. مصلحین:
کسانی که علاوه بر اصلاح خویشتن و پرداختن به جنبه های شخصیتی خود و کسب وارستگی فردی، به اصلاح جامعه و دیگران نیز همت می گمارند؛ آنان برای ایجاد تحولات زیربنایی و بنیادین در جامعه تلاش می کنند و مسلماً چنین افرادی نزد خداوند متعال مقام والایی دارند و همه ی انبیاء و اولیای الهی حائز چنین درجه ای می باشند.
۳. انسانهای بی تفاوت (و خنثی):
کسانی هستند که نه به اصلاح نفس خود می پردازند و نه فساد و صلاح جامعه برای آنان مهم است. به گواه تاریخ این گروه همیشه آلت دست طاغوت ها قرار می گرفتند و به تعبیری همیشه دیگران به جای آنان و برای آنان تصمیم می گرفته اند. چنین افرادی از خود استقلال رأی و اندیشه نداشته اند و گاهی ضرر وجود چنین افرادی از فاسدین و مفسدین کمتر نبوده است.
۴. فاسدین:
افرادی هستند که به خاطر ابتلاء به معاصی و جهالت، از راه صلاح و خودسازی بازمانده اند، اما تلاش مستقیمی برای گسترش فساد در جامعه و مبارزه با مصلحین نمی کرده اند. این گروه نیز به خاطر اشتراکات فراوان با مفسدین غالباً در جنایات و فتنه های آنان شریک می شوند.
۵. مفسدین:
کسانی هستند که علاوه بر فساد فردی کوشش می کنند از روش های گوناگون به ترویج فساد و تباهی در سطح اجتماعی دامن بزنند و با کسب ثروت های نامشروع، مناصب و پست های کلیدی، در توسعه ناهنجاری ها می کوشند؛ منافقین، یهودیان و مترفین در قرآن با این خصوصیت معرفی شده اند؛ آنان با دامن زدن به مفاسد می کوشند تا هم برای خود شریک جرم فراهم کنند و هم با صف بندی در برابر مصلحین و جبهه ی حق، راه را برای رسیدن به اهداف نامشروع دنیوی خود هموار کنند.
با توجه به این تقسیم بندی یاوران مصلح کل لازم است فاسد و مفسد نباشند و از بی تفاوتی منزّه بوده و نه تنها صالح که باید مصلح باشند تا بتوانند با مبارزه با طاغوت ها و مفسدین، زمینه ظهور مصلح جهانی را فراهم آورند.
فرهنگ انتظار و مهدویت آمیخته با شایستگی، شایسته سالاری، اصلاح طلبی و ترویج شایستگی در همه ی سطوح و در بین همه ی افراد است. فرهنگ مهدویت با تربیت نسل صالح و مُصلح و جلوگیری از بروز فساد و افساد در جامعه، ظهور مصلح بشریت را نزدیک و نزدیکتر می سازد.
قرآن کریم می فرماید: (أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ).‌ (۴)
امام عصر(عج) نیز به عنوان پرچمدار این قافله ی صالح، نه تنها خود صالح است بلکه ابا صالح (پدر شایستگان و صالحان) و نه تنها مصلح جزء، بلکه مصلح کل است.
قرآن کریم عنایت ویژه ای به صالحین، مصلحین و طاغوت ستیزان دارد. قرآن، شرط ورود به حلقه ی صالحین (و مصلحین) را ایمان و عمل صالح می داند (۵) و عضویت در این گروه در روز واپسین را آرزوی انبیاء می شمارد. (۶)
قرآن کسانی که درصدد ایجاد اصلاحات واقعی باشند را از هلاکت مصون می داند و اصلاحگری را عامل نجات از عذاب الهی برمی شمرد، (۷) پاداش اصلاحگران را محفوظ دانسته و به آنان بشارت اجر الهی (در دنیا و آخرت) می دهد. و این درحالی است که از رسالتهای یک خانواده آرمانی و اخلاقی تربیت نسل صالح و مصلح می باشد، در روایات از این خانواده ها به «بیوتات صالحه» یاد می شود و حضرت علی (ع) مالک اشتر را برای انتخاب کارگزاران سیاسی حکومت به انتخاب از چنین خانواده هایی سفارش می کنند.
با این تفصیل یک خانواده ی مهدوی لازم است:
* اولاً خود از صالحان و شایستگان باشند.
* و ثانیاً در تربیت نسل صالح و مصلح بکوشند.
حاکم شدن چنین فرهنگی بر خانواده ها (و درنتیجه جامعه)، عامل مهمی جهت فراهم آوردن زمینه های ظهور حکومت اصلاحگرایانه مهدوی را فراهم می آورد و به عبارتی: « بهترین راه برای فراهم کردن زمینه ظهور مصلح کل، تربیت نسل صالح و مصلح در سنگر خانواده ها می باشد.»

پی نوشت ها:
۱ هود/ ۸۸.
۲. بقره/ ۱۱.
۳. نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر، ص ۶، با تلخیص و تصرف.
۴. انبیاء / ۱۰۵.
۵. عنکبوت/ ۹.
۶. شعراء/ ۸۳.
۷. هود/ ۱۱۷.
منبع: نیلی پور، مهدی؛ خانواده مهدوی، اصفهان: مرغ سلیمان، چاپ سوم