ميرزا غلام احمد قاديانى (۱۸۳۵ – ۱۹۰۸ م) مؤسّس فرقهى احمديّه يا قاديانى[۱]، در “قاديان” از نواحى “پنجاب” پاكستان متولّد شد. پدرش “ميرزا غلام مرتضى” و برادر بزرگش “غلام قادر” از ارادتمندان دولت بريتانيا بودند و هنگام قيام مردم هند در سال ۱۸۵۷ ميلادى در برابر بريتانيا، هر يك، افرادى را به كمك سپاه بريتانيا فرستادند و خود نيز در آن سپاه خدمت كردند. غلام احمد مدّتها نزد استادان درس خواند و چندين سال نيز در استخدام ادارات بريتانيايى هند به سر برد. او در فاصلهى سالهاى ۱۸۸۰ – ۱۸۸۴ ميلادى كتابى در چهار بخش، به نام براهين احمديّه در هند انتشار داد كه در اثبات پيغمبر اسلام بود. در اين كتاب ادّعا مىكرد كه از جانب خدا مأموريّت دارد حقّانيّت اسلام را به همگان ثابت كند و وعده مىداد كه در اين كتاب سيصد برهان در اثبات اسلام عرضه خواهد كرد؛ ولى تنها نكتهى تازهى اين كتاب دعوت به اطاعت از حكومت انگليس و اعلان حرمت جهاد با اين امپراتورى بود![۱] او در اين كتاب، خود را مجدّد اسلام در قرن ۱۴ هجرى خواند؛ امّا چند سال بعد خود را “مسيح معهود” و “مهدى موعود” ناميد و سرانجام در سال ۱۸۸۹ ميلادى مقام خود را به نبوّت ترقّى داد![۲]
غلام احمد پس از مريضى طولانى (ابتلا به مرض قند و هيسترى) به مرض اسهال وبايى از پاى درآمد. آثار او عبارتاند از: “ترياق القلوب”، “براهين احمديّه”[۳]، “المسيح الموعود و المهديّ الموعود”، “مواهب الرحمان”، “حمامة البُشرى إلى أهل مكّة و صلحاء أمّ القُرى”.[۴ ]جانشين او “حكيم نور الدّين” بود و پس از او، گروهى پيرو “بشير الدّين محمود” و گروهى پيرو “مولوى محمّد على” شدند. امروزه نيز پيروان ايشان در هند و پاكستان و برخى كشورهاى ديگر هستند و جماعت “احمديّه” يا “قاديانى” ناميده مىشوند.[۵] احمديّه مرجعى به نام “انجمن احمديّه” دارند كه مركز آن لاهور و رئيس آن مكلّف به رسيدگى به امور دينى و ارشاد پيروان است [۶].
——————————————————————–
۱- غلام احمد قاديانى، ترياق القلوب، ص ۱۵.
۲ – غلام احمد قاديانى، ترياق القلوب، باب دوم، فصلهاى ۱ و ۲ و ۳.
۳ – حسين تاجرى، انتظار بذر انقلاب، صص ۱۸۲ – ۱۸۵.
۴ – دكتر محمّد معين، فرهنگ فارسى، ج ۶، ص ۱۲۶۶.
۵ – حسين تاجرى، انتظار بذر انقلاب، صص ۱۷۳ – ۱۸۲.
۶ – دكتر محمّد معين، فرهنگ فارسى، ج ۵، صص ۱۰۴ – ۱۰۵.
آخرین دیدگاه‌ها