علىّ بن محمّد شمشاطىّ فرستاده جعفر بن ابراهيم يمانىّ گويد: در بغداد بودم و قافله يمني ها آماده حركت بود؛ نامهاى نوشتم و اجازه مسافرت با آنها را درخواستم. پاسخ آمد كه با آنها مرو كه در اين سفر خيرى براى تو نيست و در كوفه بمان.
قافله حركت كرد و پسران حنظله بر آنها تاختند و اموالشان را غارت كردند.
گويد: نامهاى نوشتم و اجازه خواستم كه از راه دريا مسافرت كنم. پاسخ آمد كه چنين مكن و در آن سال كشتي هاى جنگى راه را بر كشتي هاى مسافرى مىبستند و اموالشان را مىربودند.
گويد: براى زيارت به محلّه عسكر رفتم و هنگام مغرب در مسجد جامع بودم كه غلامى نزد من آمد و گفت: برخيز! گفتم: من كيستم و برخيزم به كجا روم؟
گفت: تو علىّ بن محمّد فرستاده جعفر بن ابراهيم يمانىّ هستى. برخيز تا به منزل رويم. گويد: هيچ يك از ياران ما آمدنم را نمىدانست. گفت: برخاستم و به منزلش رفتم و از داخل منزل اجازه ديدار خواستم و به من اجازه داد.
(كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج۲، صص: ۲۴۹ – ۲۵۰، ح ۱۴)
آخرین دیدگاه‌ها