ابو عبد اللَّه حسين بن اسماعيل كندى گويد: ابو طاهر بلالىّ به من گفت: آن توقيعى كه از ابو محمّد (امام عسکری) عليه السّلام براى من صادر شده و آن را به جانشين پس از او تعليق كرده‏اند، وديعه‏اى از جانب من در بيت توست. من اين مطلب را به سعد گفتم و او گفت: دوست دارم آن توقيع را ببينى و عين لفظ آن توقيع را برايم بنويسى‏]…. من به ابو طاهر گفتم: دوست دارم عين لفظ توقيع را برايم استنساخ كنى و او را از مسألت خود با خبر كردم. او گفت: سعد را نزد من بياور تا وسائط ميان من و او ساقط شود و توقيعى از ابو محمّد عليه السّلام دو سال قبل از درگذشت او برايم صادر شد و مرا از جانشين پس از خود با خبر كرد و سه روز پس از درگذشت او نيز توقيعى به دستم رسيد كه مرا از آن خبر داده بود، پس لعنت خدا بر كسانى باد كه حقوق اوليای خدا را منكرند و مردمان را بر دوش آنان سوار مى‏كنند و الحمد للَّه كثيرا.

(كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، ص:۲۶۴، ح ۲۵)