دعای بر فرج امام زمان علیه السلام زنده کردن امر امامان معصوم ‏عليهم السلام است، و اين مکرمت براي اهل يقين کافي است که به اين دعا اهتمام ورزند. از جمله رواياتي که بر اين معني دلالت مي ‏کند:
۱ – در اصول کافي به سند صحيحي از خثيمه آمده که گفت: براي خداحافظي به خدمت امام ابوجعفر باقر عليه السلام شرفياب شدم، آن حضرت فرمود: اي خثيمه! از دوستانمان هر که را ديدي سلام برسان؛ و آنان را به تقوي و خدا ترسي سفارش کن و اين‏که: اغنيا از فقرا و قدرتمندان از ضعفا تفقّد کنند، و زنده‏ ها در تشييع جنازه مردگان شرکت نمايند، و در خانه‏ هايشان يکديگر را ملاقات و ديدار کنند، که همين ديدار يکديگر زنده کردن امر ماست، خداوند رحمت کند بنده‏اي را که امر ما را احيا نمايد. اي خثيمه! به دوستان ما ابلاغ کن که ما از [عذاب] خداوند چيزي از آن‏ها دور نمي ‏کنيم جز با عمل، و آن‏ها به ولايت ما نمي‏ رسند مگر با پرهيز از گناه، و حسرت ‏دارترين مردمان روز قيامت کسي است که عدل و داد را بستايد امّا مخالف آن عمل کند. [۱]
۲ – در بحار از امالي شيخ صدوق از امام هشتم حضرت رضا عليه السلام نقل شده است که فرمود: هرکس در مجلسي که امر ما در آن احيا مي‏ شود بنشيند، روزي که دل‏ها مي ‏ميرد دل او نخواهد مرد. [۲]
۳ – در لئالي از امام صادق ‏عليه السلام آمده که فرمود: يکديگر را ملاقات کنيد و علم را براي يکديگر بازگو نماييد که با حديث دل‏هاي زنگار گرفته جلا مي ‏يابد، و با حديث گفتن، امر ما احيا مي ‏شود و هرکه امر ما را احيا کند خدايش بيامرزد. [۳]

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
————————————————————————————
[۱] کافي ۱۷۵:۲.
[۲] بحار الانوار ۲۷۸:۴۴.
[۳] لئالي الاخبار ۲۵۱:۲.