تمام آثار و فوايد و نتايج دنيوي و اخروي که بر نيکي به والدين هست، دعا کننده براي حضرت قائم ‏عليه السلام خواهد داشت، چنان‏که می دانیم امام‏ عليه السلام پدر حقيقي تمام مردم است، پس هرکه بر او ظلم کند عاق پدر حقيقي خويش گشته، و هرکه به او نيکي نمايد به تمام آنچه بر نيکي کردن به پدر ظاهري مترتب است رستگار مي‏ شود. و ترديدي نيست که والد حقيقي حقّش عظيم ‏تر و مقامش بالاتر است، و از پدر ظاهري نسبي انسان شايسته‏تر است که به او احسان گردد.
دليل بر اين معني – اضافه بر دلالت عقل سليم بر آن – در حديثي طولاني از تفسير امام عسکري‏ عليه السلام روايت شده که فرمود: و البتّه حقّ ما بر شما عظيم‏تر است از حقّ پدر و مادري که از آن‏ها متولد شده ‏ايد، که ما – اگر اطاعتمان کنيد – شما را از آتش به سوي خانه آرام و جاويدان نجات مي‏ دهيم… . [۱] و مؤيّد اين معني روايتي است که در جامع الاخبار: ۱۶؛ از پيامبر اکرم‏ صلي الله عليه وآله آمده که فرمود: حقّ عليّ بن ابي طالب بر مسلمين همچون حقّ پدر بر فرزندانش مي‏باشد. گفتني است که به روايات ثابت شده که آنچه براي يکي از امامان‏ عليهم السلام باشد براي همه امامان جاري است، يعني اگر براي يکي از آن‏ها حقّي بر ما ثابت شد براي همه آن‏ها ثابت است.
کما اين‏که بدون شک دعا براي پدر – به خصوص با امر او به آن – از روشن ‏ترين انواع نيکي و مهم‏ ترين و سودمندترين آن‏هاست. و امّا آثار و فوايد نيکي به والدين – از انواع مختلف خير دنيا گرفته تا ثواب‏هاي اخروي – از موضوع بحث ما در اين کتاب خارج است.