در اين مکرمت به طور خصوص خبري وارد است که: مجلسي در بحار به نقل از کتاب الاختيار سيد علي بن حسين بن باقي از امام صادق ‏عليه السلام آورده که فرمود: هرکس بعد از هر نماز واجب اين دعا را بخواند، امام «م ح م د» بن الحسن – عليه و علي آبائه السلام – را در خواب يا بيداري خواهد ديد: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ اَللَّهُمَّ بَلِّغْ …».
و نيز از کتاب جنّة الامان از امام صادق ‏عليه السلام نقل کرده که فرمود: هرکس بعد از نماز صبح و بعد از نماز ظهر بگويد: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ»، نمي ‏ميرد تا اين‏که قائم آل محمد عليهم السلام را درک کند. [۱]
و شيخ جليل حسن بن فضل طبرسي در کتاب مکارم الاخلاق مرسلاً نقل کرده که: هرکس اين دعا را بعد از هر نماز بخواند و بر آن مواظبت نمايد، آن‏قدر زنده بماند که از زندگي ملول گردد، و به ديدار صاحب الامر – عجّل اللَّه فرجه الشريف – مشرف شود، اول دعا اين است: «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، اَللَّهُمَّ إِنَّ رَسُولَکَ الصَّادِقُ المُصَدَّقُ …». [۲]
اين دعا نيز مشتمل بر دعا براي تعجيل فرج مولاي ما حضرت حجّت ‏عليه السلام است که با چند طريق و روايت شده است.
تذکر و تشويق
بدان که من از آغاز دوران تکليف و بلوغ بر اين دعا مواظبت داشته‏ ام، و تا کنون سه بار در خواب به ديدار حضرتش مشرف گشته‏ ام به طوري که برايم يقين حاصل شد که او مولايم صاحب الزمان ‏عليه السلام است.
يکي از آن سه بار اين‏که: شبي در خواب ديدم در حالي که يکي از پيغمبران بني اسرائيل با آن حضرت بود به خانه‏اي که در آن ساکن هستم وارد شد، و در آن اتاق من که به سمت قبله است تشريف آورد، و به من امر فرمود که مصائب مولاي شهيدمان حضرت اباعبد اللَّه الحسين ‏عليه السلام را بخوانم، امر مطاعش را امتثال کردم و آن جناب روبروي من به حال استماع نشست، و چون ذکر مصيبت را به پايان بردم به زيارت حضرت سيد الشهداء عليه السلام پرداختم به سوي کربلا، و سپس زيارت حضرت ابوالحسن امام رضا عليه السلام را خواندم به سمت طوس، آن‏گاه رو به سوي حضرتش زيارت مولايم حضرت حجّت – عجّل اللَّه فرجه الشريف – را خواندم و چون تمام اين‏ها را به پايان بردم و آن حضرت خواست تشريف ببرد آن پيغمبري که با آن جناب بود از سوي آن بزرگوار وجهي به من داد که مبلغ آن را نمي ‏دانم و از نظرم غايب شدند. فرداي آن شب که از روز بهتر بود و از خورشيد درخشنده ‏تر، يکي از علماي بزرگوار را ملاقات کردم، او به من مبلغ خوبي داد که همچون باران بهاري پر برکت بود. پس گفتم: اين است تأويل خوابي که پيش ‏تر ديدم. خداوند آن را تحقق بخشيد و صحّت خوابم را آشکار نمود تا شوقم فزون‏ تر گردد. اضافه بر اين پس از اين خواب آن‏قدر برکت‏هاي باطني و علوم کامل پنهاني و مدارک ايماني و الطاف ربّاني به من عنايت شد که زبان خامه از بيان آن ناتوان است، و در سبب تأليف کتاب خواب ديگري ذکر کردم و در جاي ديگري از همين کتاب سومين خواب نيز آمده که براي جويندگان بصيرت، مايه عبرت و بينش است.

(مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
—————————————————————————-
[۱] بحار الانوار ۷۷:۸۶.
[۲] مکارم الاخلاق: ۲۸۴.