مسجد صبور مسجد كوچكی در منطقه قدیمی بحرین است كه شیخ محسن صبور آن را بنا كرده است. معجزه این مسجد، این است كه هیچ نوع سقفی را قبول نمی كند. بسیاری از مردم سعی كرده اند كه سقفی از سیمان یا شاخه های خرما یا انواع دیگر پوشش ها بر آن بسازند، ولی باز روز بعد دیده اند كه سقف خراب شده است.

از علامت های ظهور، قضیه مسجد صبور در روستای زنج بحرین است. شیخ البجلی شخصی را دیده است كه آثار هیبت و شكوه و جلال در او آشكار بوده و در خرابه ای نماز می خواند. به او می گوید: بفرمایید مسجد و آنجا نماز بخوانید.
فرمود: نه این در اصل مسجد است. به اهل روستا دستور بده كه این مسجد را بنا كنند.
به او گفت: تو كیستی؟
فرمود: من صاحب الأمر هستم.
پس دامن او را می گیرد و دستش را می بوسد. امام به او می فرماید: این كار را انجام بده. و خود نقشه مسجد و حدودش را می كشد.
شیخ البجلی می گوید: مولای من! اگر برای بنای مسجد پولی از مردم روستا طلب كنم، آنها مرا متّهم به جمع آوری صدقه برای خودم می كنند. علامتی كه با آن این تهمت را از خود دفع كنم، چیست؟
فرمود: این مسجد هیچ سقفی را قبول نمی كند، تا زمانی كه من غایبم.
پس مسجد را بنا كردند و سعی كردند سقفی بر آن نهند، ولی هر بار سقف فرو می ریخت. تا آنكه دولت، شیعیان را به دروغ متهم كرد و پلیس بر مسجد گماشت و آن را سقفی بسیار محكم نهادند تا شاید بتوانند این كرامت را دفع كنند و به گمان خود، دروغ شیعیان را ثابت نمایند.
نگهبانان را بر آن گماشتند تا هیچ كس سقف را ویران نكند، ولی شب خواب بر آنها غلبه می كند و صبحگاه می بینند كه سقف مسجد از جا كنده شده و به طرف دیگر واژگون شده است؛ مانند در قوطی ای كه در آن را برگردانده باشند.
و این مسجد تا به امروز بدون سقف مانده است تا ظهور حضرت حجّت (عج).

منبع: کتاب «مائتان و خمسون علامة حتی ظهور الامام مهدی (عج)» تألیف سید محمد علی حسنی طباطبایی، صفحات ۱۲۸ – ۱۲۹