از جهات موجب برای دعای بر فرج امام زمان علیه السلام گواهی آن حضرت براي ماست. در کافي در تفسير آيه شريفه: «فَکَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنا بِکَ عَلي هؤُلاءِ شَهِيداً»؛ [۱] (پس چگونه است حال، آن‏گاه که از هر طايفه‏اي گواهي آريم و تو را برايشان گواه آوريم.) از حضرت امام صادق ‏عليه السلام نقل شده است که فرمود: تنها درباره امت محمد صلي الله عليه و آله نازل شده، در هر قرني امامي از ما بر اين امت شاهد و ناظر است و محمد صلي الله عليه و آله گواه بر ماست. [۲]

و نيز از آن حضرت نقل شده است که فرمود: ما شاهدان بر مردم هستيم، پس هر آن‏که ما را تصديق کند روز قيامت تصديقش نماييم و هر آن‏که ما را تکذيب کند روز قيامت تکذيبش نماييم. [۳] .
و از امام ابوجعفر باقر عليه السلام روايت است که درباره آيه: «وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّةً وَسَطاً»؛ [۴] (و چنين است که شما را امّتي ميانه قرار داديم.) فرودند: ما امّت ميانه هستيم و ماييم گواهان خداوند – تبارک و تعالي – بر خلق او و حجّت‏هاي الهي در زمين او. [۵]
و از امير المؤمنين علي ‏عليه السلام آمده که مي‏ فرمايد: خداوند تبارک و تعالي ما را پاکيزه گردانيد و ما را معصوم نمود و شاهدان بر خلقش قرار داد و حجّت خود در زمين ساخت و ما را همراه قرآن و قرآن را همراه ما کرد که نه ما از آن جدا شويم و نه آن از ما جدا گردد. [۶]

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسویاصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
——————————————————————————
[۱] سوره نساء: آيه ۴۱.
[۲] کافي ۱۹۰:۱.
[۳] کافي ۱۹۰:۱.
[۴] سوره بقره: آيه ۱۴۳.
[۵] کافي ۱۹۰:۱.
[۶] کافي ۱۹۱:۱.