در عصر غیبت صغری جمع زیادی از طریق سفرا و وکلای امام زمان علیه السلام از آن حضرت بهر برده اند از آن جمله است:
سید بحرینی از کتاب ثاقب المناقب روايت کرده از محمد بن صالح که گفت: به آن حضرت نوشتم در باب کسى که محبوس عبد الله وزير بود و سؤال دعا به جهت استخلاص او نمودم و ديگر کنيزى داشتم اذن خواستم که او را استيلاد کنم (يعنى نزدیکی نمايم) به اميد آن که اولادى از او به وجود آيد. پس جواب آمد به اين مضمون که: کنيز را استيلاد کن هر چه خدا خواهد آن شود و محبوس را خدا خلاص خواهد کرد. پس کنيز را دخول کردم طفلى زائيد و خود او بمرد و محبوس در روز ورود توقيع خلاص گرديد.
(دارالسلام در احوال حضرت مهدی علیه السلام؛ محمود عراقی)
آخرین دیدگاه‌ها