هنگام وارد شدن غم و اندوه باید برای امام زمان دعا کرد چون از جمله آثار و نتايج دعا براي آن حضرت ‏عليه السلام آن است که: او در باره دعا کننده دعا مي‏نمايد. پس دعاي آن جناب سبب زايل شدن و بر طرف گشتن غم و اندوه دعا کننده مي‏شود، و به جهت آنچه در چند روايت وارد شده که امام‏ عليه السلام در حزن و اندوه دوستانش اندوهگين مي‏شود، و بي ‏ترديد در آن هنگام براي آن‏ها دعا مي‏کند – چنان‏که در روايت نيز اشاره شده -، پس شايسته است که دوستانش به او تأسّي جويند و اقتدا نمايند و براي بر طرف شدن همّ و غمش دعا کنند، به اضافه اين‏که گاهي همّ و غم آن جناب مايه همّ دوستانش مي ‏گردد – چنان‏که در بعضي از روايات آمده – و در اين هنگام دعا براي او بيشتر تأکيد مي ‏يابد.

و مي‏ توان براي اين مطلب تأييد گرفت از فرموده آن حضرت ‏عليه السلام، در توقيعي که: «وَ أَکْثِرُوا الدُّعآءَ بِتَعْجِيلِ الفَرَجِ فَإِنَّ ذلِکَ فَرَجَکُمْ». بنابر اين‏که اسم اشاره (ذلک) به دعا برگردد، يعني: اين دعا سبب فرج و گشايش امر شما مي‏شود و موجب راحتي شما از هر گونه شدّت و غم مي‏گردد ان شاء اللَّه تعالي.