بازگشت به دنيا در زمان ظهور بالاترين آرزوي مؤمنان مشتاق است که اگر – خداي نکرده – ظهور حضرت صاحب الامر عليه السلام از اين زمان‏ها به تأخير افتد، و به اين نزديکي به فيض ديدارش نايل نشويم، و در زمان حياتمان دولت حقّه آن جناب را نبينيم، و اجلمان فرا برسد، بار ديگر در زمان ظهورش به دنيا بازگرديم.
و دليل بر اين روايتي است که عالم عامل و فقيه کامل ملا احمد اردبيلي در کتاب حديقة الشيعه از امام صادق ‏عليه السلام آورده که مضمون آن چنين است: هر مؤمني آرزوي خدمتش را داشته باشد و براي تعجيل فرجش دعا کند، کسي بر قبر او مي‏آيد و او را به نامش صدا مي‏ زند که: فلاني! مولايت صاحب الزمان‏ عليه السلام ظهور کرده، اگر مي‏ خواهي بپاخيز و به خدمت امام شرفياب شو، و اگر مي‏ خواهي تا روز قيامت بيارام. پس عدّه بسياري به دنيا باز مي ‏گردند و فرزنداني از آن‏ها متولد مي ‏شود.
و نيز در خصوص اين فضيلت – بازگشت به دنيا در زمان ظهور – حديثي که در مورد دعاي عهد هست دلالت صريح دارد، چنان‏که در بحار و نيز الانوار النعمانيه و المقباس و زاد المعاد و مؤلفات ديگر به حذف سند از امام صادق ‏عليه السلام روايت شده. عبارت الانوار النعمانيه چنين است: هرکس تا چهل صبح اين دعا را بخواند، از ياران قائم‏ عليه السلام خواهد شد، و اگر پيش از ظهور آن حضرت بميرد، خداوند متعال او را زنده مي‏ کند تا در خدمتش جهاد نمايد، و به شماره هر کلمه از اين دعا هزار حسنه برايش نوشته مي ‏شود و هزار سيّئه از وي محو مي‏ گردد و آن دعا اين است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ اَللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ العَظِيمِ وَ رَبَّ الکُرْسِيِّ الرَّفِيعِ …». [۱]

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
————————————————————————-
[۱] بحار الانوار ۶۱:۸۶؛ و زاد المعاد: ۴۸۹؛ و الانوار النعمانيه ۱۰۴:۲ و ۱۰۵.