نویسندگان لبنانی
فقیهان و ادیبان لبنانی به‌ویژه در منطقه جبل‌عامل پژوهش‌ها و آثار علمی متعددی پیرامون شخصیت و عصر ظهور آن حضرت نوشته‌اند که در این میان به چند اثر اشاره می‌شود:
ـ «الی مشیخه الازهر»؛ نوشته شیخ عبدالله سبیتی عاملی از شهر کفرا در جنوب لبنان. وی از شاگردان سید عبدالحسین شرف‌الدین است و این اثر را در پاسخ به کتابی تحت عنوان «المهدویه فی الاسلام» و در دفاع از ایمان به وجود حضرت مهدی(عج) به نگارش در آورده و در آن به چندین شبهه پاسخ داده است. او در کتاب خود مسئولیت القای این شبهات را متوجه علمای الازهر کرده و از آنان خواسته است تا مانع فتنه‌انگیزی شوند.
ـ «مشید الارکان» اثری است از عبدالله بن عبدالواحد عاملی، که سال‌های دراز در نجف اشرف زیسته است. وی در کتابی که اینک نزد خاندان صاحب جواهر در نجف موجود می‌باشد از حضرت مهدی(عج) سخن گفته است.
ـ شماری از علما از جمله شیخ زینی عاملی و سید علی محمود امین نیز با تألیف چند کتاب به اثری با عنوان «القصیده البغدادیه» در انکار حضرت صاحب‌الزمان(ع) پاسخ داده‌اند.
ـ شیخ علی کورانی عاملی نیز از زوایای مختلفی به زندگی حضرت مهدی(عج) پرداخته و چندین کتاب با عناوین «المعجم الموضوعی لاحادیث الامام المهدی» و «الممهّدون للمهدی» و «عصر الظهور» را به رشته تحریر کشیده است.
ـ سید عباس موسوی نیز کتابی با نام «الامام المهدی عداله السماء» دارد که در آن از تولد حضرت مهدی(عج) تا دوران پس از ظهور را مورد بررسی و مطالعه قرار داده است.
ـ «یوم الخلاص فی ظل القائم المهدی» نیز نام اثری از کامل سلیمان است که به دلیل نگاه نو و شیوه نگارش، میان اقشار مختلف جامعه نام‌آور شده است.
سرایندگان لبنانی
لبنانی‌های خطه جبل‌عامل هم‌چنین اشعار بسیاری در وصف امام موعود دارند و قصیده‌هایی بس دل‌انگیز در این زمینه سروده‌اند؛ نمونه‌هایش را بخوانید:
ـ سید محسن امین در پاسخ کسانی که حضور و غیبت آن را امام را انکار کرده‌اند، چکامه بلندی سروده و آن را در کتاب «البرهان علی وجود صاحب الزمان» آورده است:
و قد کان فی السرداب اعظمُ آیه
من الحجّه المهدی حارَ لها الفکر
و قد جاء للمهدیّ فیه زیاره
عن الساده الاطهار یُعطَی بها الاجر
«در آن سرداب، بزرگ‌ترین نشانه حضرت حجّت مهدی(ع) قرار دارد که اندیشه از آن در حیرت مانده است؛ سردابی که از جانب سروران پاک ما زیارتی برای آن وارد شده و به خواندنش پاداش دهند».
ـ شیخ بهاءالدین عاملی معروف به شیخ بهائی نیز قصیده‌ای با عنوان «وسیله الفوز و الامان فی مدح صاحب الزمان» دارد که با آن روی سخن را به آن حضرت می‌کند و می‌گوید:
اَیا حجهَ الله الذی لیس جاریا
بغیر الذی یرضاه سابق افکار
و انعِش قلوبا فی انتظارک قرحت
و اضجَرَها الاعداء ایه اِضجار
و خلِّص عباد الله من کل غاشم
و طهِّر بلاد الله من کل کفار
« ای حجت خدا که هیچ فکر پیشینی جز با رضایت او تحقق نیابد، دل‌هایی را که در انتظارت آزرده گشته و دشمنان را به ستوه آورده، زندگی بخش، و بندگان خدا را از دست ستمگران رهایی ده و سرزمین خدا را از هر کافران پاک گردان».
ـ شیخ حر عاملی صاحب «وسائل الشیعه» نیز القاب خاص حضرت امام مهدی(عج) را در اجوزه‌ای که برای این منظور سروده، چنین می‌آورد:
لقبه المهدی و المنتظر
و القائم المکرّم المطهر
غیبته تواترت اخبارها
و اشتهرت من قبلها آثارها
و طول عمرٍ هکذا مرویّ
ینقله العدوّ و الولیّ
خروجه فی آخر الزمان
قد صحّ بالنص و بالبرهان
«او را به مهدی و منتظَر و قائم و مکرّم لقب داد. اخبار غیبت او به حد تواتر رسیده، و پیش از آن روایت‌هایش شهرت یافته است».
«عمری چنین دراز را دوست و دشمن بازگو کرده و برای هم گفته‌اند، و ظهورش در آخرالزمان با نص و برهان به اثبات رسیده است».
ـ شیخ عبدالغنی عاملی نیز دیوان شعری را برای امام مهدی(عج) فراهم آورده و در یکی از قصایدش چنین می‌سراید:
متی ملیک الوری فی نور طلعته
یجلو دیاجی الرزایا عن رعیته؟
متی ینادی المنادی باسمه علناً
هذا امام الهدی بشری لشیعته
« فرمانروای جهانیان کی با نور پرفروغ رویش، ظلمت غم را از پیروانش می زداید؟/ چه وقت آشکارا نامش را فریاد خواهند زد که این امام مهدی است و به شیعیانش مژده آمدنش را بدهند؟».
ـ کامل سلیمان شاعر نیز در شمار قصیده‌هایی که برای امام مهدی(عج) سروده، چکامه‌ای با عنوان «المولد الخفی» دارد که در آن می‌گوید:
مولد یَعبق بالاطیاب و العطر الشَذی
نحن والیناه تصدیقاً لاقوال النبی
یوم قام القائم المنصور من صلب نبی
قائم بالقسط و العدل سیمحو کل غیّ
«زادروزی که بوی خوش و عطر دل‌انگیز آن همه جا پراکنده و ما از رهگذر تصدیق پیامبر، ولایت او را پذیرفته‌ایم. روزی که آن قائم پیروز از تبار پیامبر به قسط و داد برخیزد، هر گمراهی نابود خواهد شد».
ـ سید محمد حسین فضل الله نیز در شعری با عنوان «انُناجیک؟» خطاب به حضرت امام منتظر(عج) این گونه می‌سراید:
اَنُناجیک؟ و النجاوی تطول
حسبها منک انّک المأمول
و ینادی: عجّل لنا الفرج الاکـ
ـبرَ انّ الحیاه عَبءٌ ثقیل
با تو آیا نجوا کنم که راز دل به درازا کشد، و همین بس که آرزویش تویی، و ندا می دهد که آن گشایش گسترده را برای ما برسان که بار این زندگی بسی سنگین است!».
ـ مرتضی شراره عاملی چند قصیده در باره امام مهدی(عج) دارد که یکی از آن‌ها را «قبله العدل» نامیده و در آن روی سخن با امام دارد و می‌گوید:
یا امام العصر إن العصر ذُعر
نحن عین و مراد العین فَجر
سیدی، اَقبِل الینا فالبلایا حیّه
جُوعی و وحش مستشرّ
قبلهَ العدل اَلا فاطلُع علینا لنصلّی
و اشتیاق العدل طُهر
«ای امام زمان، زمانه بس بیمناک است و ما چشمه‌ای هستیم در انتظار جوشیدن. سرور من، رو به سوی ما آور که گرفتاری‌ها ماری است گرسنه و ددخو. ای قبله عدالت، خویشتن را بر ما نمایان کن تا به نماز ایستیم که عدالت دلتنگِ پاکیزگی است».
ـ محمد هادی مرتضی عاملی هم شعری با عنوان «حسام المجد» دارد که چند بیت آن چنین است:
صلی بفجرک دَوح العز فانعتقا
و اطلق المجدَ فی وجه المدی اُفقا
رعیاً لیومک وعداً لا حنوث به
بالارض نورثها التنزیل قد نطقا
«کاخ سربلندی در پگاه تو نماز گزارد و به رهایی رسید و ارجمندی را در کرانه‌ها پرواز داد. خوشا روز تو که مژده‌ای است تخلف‌ناپذیر و ما زمینی را به میراث خواهیم برد که قرآن از آن سخن گفته است.
منبع : شفقنا – ترجمه رضا مروارید
آخرین دیدگاه‌ها