آن جناب «باب اللَّه» است که از آن درآيند، و راه به سوي رضوان خداوند است، و اوست شفيع به سوي خداي تعالي، و اوست اسم خداوند که بندگانش را امر فرموده به آن توسُّل کنند، چنان‏که در روايات از امامان‏ عليهم السلام آمده که: درباره فرموده خداي تعالي: ‏وَ للَّهِِ الأَسْمآءُ الحُسْني فَادْعُوهُ بِها»؛ [۱] و براي خداوند نيک‏ترين نام‏ها است، او را با آن‏ها بخوانيد. فرمودند: به خدا قسم ماييم آن اسماء حسناي (نيک ‏ترين نام‏ها) که خداوند بندگانش را امر فرموده به وسيله آن‏ها او را بخوانند [و دعا کنند] . [۲] و شواهد اين مطلب بسيار است و براي اهل بينش روشن است.

در بحار از مولايمان حضرت رضا عليه السلام آمده که فرمود: «هرگاه سختي و گرفتاري بر شما وارد شود به وسيله ما از خداي – عزّ و جلّ – کمک بخواهيد، و اين است [معني] فرموده خداي – عزّ و جلّ -: «وَ للَّهِِ الأَسْمآءُ الحُسْني فَادْعُوهُ بِها» [۳] و در همان کتاب به نقل از قبس المصباح در ذکر دعاهاي توسُّل به خداي تعالي به وسيله امامان‏ عليهم السلام چنين آمده: توسّل به مولايمان صاحب الزمان‏ عليه السلام: «اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِيِّکَ وَ حُجَّتِکَ صاحِبِ الزَّمانِ إِلّا أَعَنْتَنِي بِهِ عَلي جَمِيعِ أُمُورِي وَ کَفَيْتَنِي بِهِ مَؤُونَةَ کُلِّ مُوذٍ وَ طاغٍ وَ باغٍ وَ أَعَنْتَنِي بِهِ فَقَدْ بَلَغَ مَجْهُودِي وَ کَفَيْتَنِي کُلَّ عَدُوٍّ وَ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ دَينٍ وَ وُلْدِي وَ جَمِيعَ أَهْلِي وَ إِخْوانِي وَ مَنْ يَعْنِينِي أَمْرُهُ وَ خآصَّتِي آمِينَ رَبَّ العالَمِينَ»؛ بار خدايا! من از تو مي‏ خواهم به حقّ وليّ و حجّتت صاحب الزمان ‏عليه السلام که مرا بر تمام امور ياري ‏ام کني و به خاطر او شرّ هرگونه موذي و سرکش و ستمگري را از من دور گرداني و به آن حضرت مرا ياري دهي که تلاشم به آخر رسيده و هرگونه دشمن و همّ و غمّ و اندوه و قرض را از من و فرزندانم و تمام خاندانم و برادرانم و هر کس که کارش به من مربوط مي‏ شود، و بستگان نزديکم، کفايت کني اجابت فرماي اي پروردگار عالميان.[۴]
و در بحار به نقل از کتاب عدّة الداعي از سلمان فارسي آمده که گفت: شنيدم حضرت محمد صلي الله عليه و آله مي ‏فرمود: همانا خداي عزّ و جلّ مي‏ فرمايد: اي بندگان من آيا چنين نيست که هر کس حاجت ‏هاي بزرگي از شما بخواهد آن‏ها را براي او برآورده نمي ‏سازيد مگر اين‏که به وسيله محبوب ‏ترين افراد نزد شما واسطه بياورد که آن حاجت را به گراميداشت شفاعت کننده براي ايشان بر مي ‏آوريد، توجه کنيد و بدانيد که گرامي‏ ترين و برترين مخلوق نزد من محمد صلي الله عليه و آله و برادر او علي است و بعد از او اماماني که وسائل به سوي خداوند هستند، همانا هر کس حاجتي برايش اهميت دارد که نفع آن را خواستار است يا حادثه بزرگي بر آن پديدار شود که مي‏ خواهد ضرر آن از او دفع گردد، بايد که مرا به [وسيله] محمد و خاندان معصوم او دعا کند، به بهترين گونه‏اي که کسي عزيزترين کسانش را نزد او شفيع مي ‏بريد آن را برمي ‏آورد آن حاجت را براي او خواهم برآورد.

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ ج ۲)
—————————————————————————————————-
[۱] سوره اعراف، آيه ۱۸۰.
[۲] اصول کافي، ۶۱۸:۲.
[۳] بحارالانوار، ۲۲:۹۴.
[۴] بحارالانوار، ۳۵:۹۴.