بر دعای بر امام زمان علیه السلام در آخرين ساعت روز جمعه دلالت دارد اين‏که در بعضي از دعاها که خواندنشان پس از دعاي سمات وارد شده خصوص اين دعا آمده است، چنان‏که در کتاب «جمال الصالحين» اين دعا ذکر شده:

«اللَّهُمَّ إِنِّي‏ أَسْأَلُکَ بِحُرْمَةِ هذا الدُّعآءِ وَ بِما فاتَ مِنْهُ مِنَ الأَسْمآءِ وَ بِما يَشْتَمِلُ عَلَيْهِ مِنَ التَّفْسِيرِ وَ التَّدْبِيرِ الَّذِي لا يُحِيطُ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَهُمْ فِي عافِيَةٍ وَ تُهْلِکَ أَعْدآئَهُمْ فِي الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ، وَ أَنْ تَرْزُقَنا بِهِمْ خَيْرَ ما نَرْجُو وَ خَيْرَ ما لا نَرْجُو وَ تَصْرِفَ بِهِمْ عَنّا أَعْدآئَهُمْ فِي الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ، وَ أَنْ تَرْزُقَنا بِهِمْ خَيْرَ ما نَرْجُو وَ خَيْرَ ما لا نَرْجُو وَ تَصْرِفَ بِهِمْ عَنّا شَرَّ ما نَحْذَرُ وَ شَرَّ ما لا نَحْذَرُ، إِنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ أَنْتَ أَکْرَمُ الأَکْرَمِينَ»؛
بار خدايا! تو را به حُرمت اين دعا و به آنچه از نام‏ها در آن گذشت و به آنچه از تفسير و تدبير در برگرفته که جز تو کسي بر آن‏ها احاطه ندارد، سوگند! از تو مي‏ خواهم که بر محمد و آل محمد عليهم السلام درود فرستي و فرج آن‏ها را با عافيت زودتر برساني و دشمنانشان را در دنيا و آخرت هلاک (و عذاب) نمايي و به (برکت) آن‏ها بهترين چيزهايي که اميد داريم و بهترين چيزهايي که اميد نداريم به ما روزي فرمايي و به خاطر آن‏ها بدي‏ هايي که از آن‏ها بيم داريم و آنچه بيم نداريم از ما دور سازي و به درستي تو بر هر چيزي توانايي و تو گرامي ‏ترين کريماني.
و در بعضي از کتاب‏هاي معتبر دعاي ديگري ياد شده که پس از دعاي سمات خوانده شود، و در آن مطلب مورد بحث دلالت هست، آن دعا چنين است: «اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الأَسْمآءِ الَّتِي‏ظ لا يَعْلَمُ تَفْسِيرَها وَلا يَعْلَمُ باطِنَها غَيْرُکَ اِفْعَلْ بِي ما أَنْتَ أَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بِي ما أَنَا أَهْلُهُ وَانْتَقِمْ لِي مِنْ ظالِمِي وَعَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمِّدٍ وَهَلاکَ أَعْدآئهِمْ مِنَ الجِنِّ وَالإِنْسِ، وَاغْفِرْ لِي ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِي وَما تَأَخَّرَ وَوَسِّعْ عَلَيَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَاکْفِنِي مَؤُونَةَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَشَيْطانِ سَوْءٍ، إِنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَالحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ العالَمِينَ»؛ بار خدايا! تو را سوگند مي‏دهم به حقّ اين دعا و به حقّ اين نام‏ها که تفسير آن‏ها و باطن آن‏ها را جز تو کسي نمي‏داند، آنچه تو شايسته آني با من کن و به آنچه سزاي من است با من رفتار منماي و براي من از ستم کننده به من انتقام بگير و گشايش امر [حکومت] آل محمدعليهم السلام را زودتر برسان و دشمنانشان را از جنّ و انس هرچه زودتر هلاک گردان و گناه دور و نزديک مرا بر من ببخش و روزي حلالت را بر من توسعه دِه و رنج آدمِ بد و شيطانِ پليد را از من دور گردان که به راستي تو بر هر چيز توانايي و حمد خداي را که پروردگار عالميان است.
و بر تأکيد دعا براي آن حضرت‏ عليه السلام در روز جمعه دلالت مي‏کند، ورود خواندن دعاي ندبه در اين روز و دو عيد (فطر و قربان)، و بسا کسي که در کتاب‏هاي اخباري که از امامان معصوم ‏عليهم السلام آمده کاوش کند، شواهد ديگري براي اين مطلب به دست آرد، و خداوند به شيوه راست هدايت مي‏کند.
تکميل:
بدان که روز جمعه از چند جهت به مولايمان حضرت حجّت‏ عليه السلام اختصاص و انتساب دارد، که مقتضي اهتمام ورزيدن بيشتر در اين روز به دعا کردن براي آن بزرگوار است، ما آن جهات را در کتاب «ابواب الجنّات في آداب الجمعات» آورده‏ايم، در اينجا نيز براي تذکر اهل خِرَد به آن‏ها اشاره مي‏ کنيم:
اوّل: واقع شدن ولادت با سعادت آن حضرت در اين روز.
دوم: در اين روز مقام مقدّس امامت به او – روحي فداه – منتقل گرديده.
سوم: ظهور و آشکار شدن آن جناب در اين روز واقع خواهد شد.
چهارم: در اين روز بر دشمنانش پيروز مي ‏گردد.
پنجم: در اين روز خداوند براي آن بزرگوار و پدران گرامي‏ اش پيمان گرفته است.
ششم: روزي است که خداي تعالي آن حضرت را، به لقب قائم اختصاص داد.
هفتم: اين کلمه از جمله القاب شريف آن جناب مي‏باشد. وجوه ديگري نيز در آن کتاب آورده‏ايم که هر کس مايل است از آن‏ها مطلع گردد به آن مراجعه کند. [۱]

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)
———————————————————————————————————————
[۱] ابواب الجنّاب في آداب الجمعات (آيين جمعه) ۳۳۹.