قرابت و خويشاوندي آن حضرت با پيغمبر مقتضي دعا کردن براي آن حضرت است، زيرا که دعا از اقسام مودّت است و خداوند متعال فرموده: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا المَوَدَّةَ فِي القُرْبي»؛ [۱] (بگو: براي رسالت از شما مزدي نمي‏ طلبم مگر دوست ‏داري در حقّ نزديکان [اهل بيتم]). نيز شيخ صدوق در کتاب خصال [۲] از پيغمبر اکرم ‏صلي الله عليه و آله روايت کرده که فرمود: چهار نفر [و گروه] را روز قيامت من شفاعت مي‏ کنم، هرچند که به گناهان اهل زمين به نزدم بيايند: کمک کننده به اهل بيت من، و برآورنده حوائج آن‏ها هنگامي که به آن ناچار باشند، و دوست دارنده آن‏ها به دست و زبانش، و کسي که با دستش رنجي را از آنان دفع کرده باشد.

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
———————————————————————————-
[۱] سوره شوري، آيه ۲۳.
[۲] الخصال ۱۹۶:۱.