شاهد بر دعاهای برای امام زمان در قنوت نمازها، دعاهاي امامان‏ عليهم السلام براي تعجيل فرج، در تعدادي از قنوت‏هايي است که از آن‏ها روايت شده، ما آنچه در اين باره از ايشان‏ عليهم السلام به دست ما رسيده در اين‏جا مي‏آوريم، توفيق از خداست:

قنوت مولاي عزيزمان حضرت حجّت – عجّل اللَّه فرجه الشريف – به نقل سید علی بن طاووس در کتاب مهج الدعوات که آمده است:
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَکْرِمْ أَوْلِيآئَکَ بِإِنْجازِ وَعْدِکَ وَ بَلِّغْهُمْ دَرْکَ ما يُأَمِّلُونَهُ مِنْ نَصْرِکَ، وَ اکْفُفْ عَنْهُمْ بَأْسَ مَنْ نَصَبَ الخِلافَ عَلَيْکَ وَ تَمَرَّدَ بِمَنْعِکَ عَلي رُکُوبِ مُخالَفَتِکَ وَ اسْتَعانَ بِرِفْدِکَ عَلي فَلِّ حَدِّکَ وَ قَصَدَ لِکَيْدِکَ بأَيْدِيکَ وَ وَسَعْتَهُ حِلْماً لِتَأْخُذَهُ عَلي جَهْرَةٍ أَوْ تَسْتَأْصِلَهُ عَلي غَرَّةٍ، فَإِنَّکَ اللَّهُمَّ قُلتَ وَ قَوْلُکَ الحَقُّ: حَتّي إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَيْها أَتاها أَمْرُنا لَيْلاً أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصِيداً کَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الآياتِ لِقَوْمٍ يَتَفَکَّرُونَ، وَ قُلْتَ: فَلَمّا آسَفُونا اِنْتَقَمْنا مِنْهُمْ وَ إِنَّ الغايَةَ عِنْدَنَا قَدْ تَناهَتْ وَ إِنّا لِغَضَبِکَ غاضِبُونَ، وَ إِنّا عَلي نَصْرِ الحَقِّ مُتَعاضِبُونَ، وَ إِلي وُرُودِ أَمْرِکَ مُشْتاقُونَ، وَ لِاِنْجازِ وَعْدِکَ مُرْتَقِبُونَ، وَ لِحُلُولِ وَعِيدِکَ بِأَعْدآئِکَ مُتَوَقِّعُونَ. اللَّهُمَّ فَأْذَنْ بِذلِکَ وَ افُتَحْ طُرُقاتِهِ وَ سَهِّلْ خُرُجَهُ وَ وَطِّئ مَسالِکَهُ وَ اشْرَعْ شَرايِعَهُ وَ أَيِّدْ جُنُودَهُ وَ أَعْوانَهُ وَ بَادِرْ بَأْسَکَ القَوْمَ الظّالِمِينَ، وَ ابْسُط سَيْفَ نَقِمَتِکَ عَلي أَعْدآئِکَ المُعانِدِينَ، وَ خُذْ بِالثّارِ إِنَّکَ جَوادٌ مَکّارٌ»؛
خدايا! بر محمد و آل محمد درود فرست و اوليائت را با منجّز نمودن وعده ‏ات گرامي بدار، و آن‏ها را به آنچه از ياري‏ات اميد دارند برسان، و زيان کساني را که برخلاف تو برخيزند از ايشان دور گردان، و اذيت کسي را که بر ممنوعيت ارتکاب مخالفتت سرکشي نموده و با کمک عنايات و نعمت‏هاي تو درصدد از هم گسستن حدّ تو برآمده و با همان نعمت‏هاي تو قصد نيرنگ با تو کرده از آن‏ها بازدار، که تو او را با بردباري فرا گرفته‏ اي تا او را آشکارا برگيري، يا در حالي که مغرور شده باشد از ريشه برآوري، که البتّه اي پروردگار! تو فرموده ‏اي و فرموده ‏ات حقّ است: «تا اين‏که زمين سبزي و زينت به خود گرفت و اهل آن پنداشتند که بر آن توان دارند، امر ما در شب يا روز آن را فرا رسيد، پس آن را درو کرديم انگار که ديروزش هيچ سبزه‏ اي نداشته، اين چنين آيات را براي قومي که انديشه کنند تفصيل مي‏دهيم» و نيز فرموده ‏اي: «پس چون ما را به خشم آوردند، از آن‏ها انتقام گرفتيم» و به راستي که آخرين فرصت نزد ما به سر آمده و ما براي خشم تو غضبناک هستيم، و ما بر ياري حق همداستانيم و به آمدن فرمانت مشتاقيم و براي تحقّق يافتن وعده ‏ات در انتظاريم و حلول عذابت را بر دشمنانت متوقّعيم. بار الها! پس در آن امر ما را اذن بده و راه‏هايش را بگشاي و نحوه بيرون شدنش را آسان کن و زمينه‏هاي پيمودنش را فراهم ساز و راه‏هاي آيين ‏هايش را بگشاي و سپاهيان و ياورانش را تأييد فرماي و عذابت را به ستمگران زودتر برسان و شمشير نقمتت را بر دشمنان معاندت بگستران و خونخواهي کن که تو بخشنده بسيار مکر کننده‏اي.