آية اللّه علاّمه حلّى در كتاب “منهاج الصلاح” مى فرمايد: نوعى ديگر از استخاره است كه آن را از والد فقيه خود، سديد الدين، يوسف بن على بن المطهر رحمه الله از سيّد رضى الدين محمّد آوى حسينى رحمه الله از صاحب الامر عليه السلام روايت كردم و آن چنين است كه:
فاتحه الكتاب را ده مرتبه و اقلّ آن سه مرتبه و پست تر از آن يك مرتبه بخواند، آن گاه انّا انزلناه را ده مرتبه بخواند، آنگاه اين دعا را سه مرتبه بخواند:

اللّهم انّى استخيرك لعلمك بعواقب الامور و استشيرك لحسن ظنّى بك فى المأمول و المحذور. اللّهم ان كان الامر الفلانى قد نيطت بالبركة اعجازه و بواديه و حفت بالكرامة ايّامه و لياليه فخرلى فيه خيرة ترد شموسه ذلولا و تقعض ايّامه سرورا. اللّهم اما امر فائتمر و اما نهى فانتهى. اللّهم انّى استخيرك برحمتك خيرة فى عافية.
آنگاه يك قبضه بردارد از قطعه تسبيح و در حاجت خود را خاطر بگذارند و بيرون بياورد، اگر عدد آن قطعه جفت است، پس آن افعل است. يعنى بكن و اگر فرد است، لا تفعل است. يعنى مكن يا به عكس، يعنى اين علامت خوبى و بدى بسته است به قرار داد استخاره كننده.
شيخ شهيد اوّل در ذكرى فرموده است: يكى از اقسام استخاره، استخاره به عدد است و اين قسم مشهور نبود در عصرهاى گذشته، پيش از زمان سيّد كبير عابد رضى الدين محمّد آوى حسينى، مجاور مشهد مقدس غروى و من روايت مى كنم يا اذن دارم در روايت اين استخاره از او و ساير مرويّات او از جمله از مشايخ خود از شيخ كبير فاضل جمال الدين بن مطهر از والدش از سيّد رضى از صاحب الامر عليه السلام.

(محدث نوری؛ نجم ثاقب؛ باب هفتم؛ حکایت ۲۱)