روز نیمه شعبان نیز همچون شب نيمه شعبان (شب ميلاد مسعود حضرت صاحب الزمان‏ عليه السلام) است، پس شايسته است که اهل ايمان در آن شب به دعاگويي براي آن جناب اشتغال ورزند.

اين دعا نزد اهل خِرَد مهم‏ترين دعاها است و سزاوار است که در مواقع استجابت بر همه دعاها و خواسته‏ ها آن را مقدّم دارند. و نیز دعا کردن در شب و روز نيمه شعبان اقتدا کردن به آن حضرت و تأسي جستن به او است، که هنگامي که از مادر متولّد شد، سر به سجده نهاد و براي اين امر دعا کرد: «اَللَّهُمَّ أَنْجِزْ لِي وَعْدِي وَأَتْمِمْ لِي أَمْرِي وَثَبِّتْ وَطْأَتِي وَامْلَأِ الأَرْضَ بِي عَدْلاً وَقِسْطاً»؛ خداوندا! وعده‏ام را تحقّق بخش و امر (قيامم) را تمام گردان و گامم را استوار ساز و زمين را به (ظهور) من پر از عدل و داد کن.

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)