دعای بر امام زمان علیه السلام پس از چهل روز مداومت به دعا براي فرج به اجابت نزدیک است.
زيرا که مداومت کردن به هر عبادتي تا چهل روز اثر خاصّ و فوايد ويژه‏ اي دارد، از همين روي ترغيب به آن در اخبار رسيده از امامان معصوم ‏عليهم السلام به طور عموم و خصوص آمده است.

به طور عام در حديث معروفي از پيغمبر اکرم‏ صلي الله عليه و آله در چند کتاب معتبر روايت شده که: «هيچ بنده‏ اي تا چهل روز عمل خالصانه ‏اي براي خدا انجام ندهد، مگر اين ‏که چشمه‏هاي حکمت از دلش بر زبانش جاري گردد».
و به اين مضمون يا نزديک به آن چندين روايت وارد شده است.
امّا به طور خاصّ: همان است که در بحار الانوار به نقل از تفسير عيّاشي، از فضل بن ابي قره آمده که گفت: شنيدم ابو عبداللَّه امام صادق ‏عليه السلام مي ‏فرمود: «خداوند به ابراهيم وحي کرد که براي تو فرزندي متولّد خواهد شد، پس [ابراهيم ‏عليه السلام] اين را به ساره بازگفت. ساره [با شگفتي] پرسيد: آيا من خواهم زاييد در حالي که پير زني هستم؟! پس خداوند به [ابراهيم] وحي فرمود که: او [ساره] خواهد زاييد و فرزندانش چهارصد سال اذيت خواهند کشيد، به جهت اين ‏که سخن مرا جواب گفت. امام صادق‏ عليه السلام فرمود: پس چون اذيّت و رنج بر بني اسراييل به طول انجاميد، چهل روز به درگاه خداوند ناله و گريه کردند، پس خداوند به موسي و هارون وحي فرمود که آن‏ها را از دست فرعون خلاص کند، که صد و هفتاد سال آزار را از آن‏ها کاست. راوي گويد: سپس حضرت ابوعبد اللَّه امام صادق‏ عليه السلام فرمود: همچنين شما هم اگر (این کار را) انجام دهيد البته خداوند بر ما گشايش خواهد داد، ولي اگر اين‏گونه نباشيد، اين امر تا آخرين حدّ خود به طول خواهد انجاميد.
نيز بر اين مطلب دلالت مي‏کند: ترغيب به خواندن دعاي عهد که از امام صادق ‏عليه السلام روايت گرديده است، که تا چهل روز خوانده شود، از آن غفلت نباید شود.

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)