كميت بن زيد اسدى (مهدی در شعر و ادب عربی قرن دوم)

 كميت بن زيد اسدى (۱۲۶ ه. ق)

كميت بن زيد اسدى، در سال (۶۰ ه. ق) در روزگار شهادت امام حسين- عليه السّلام- در شهر كوفه ديده به جهان گشود و در آنجا پرورش يافت. او هم، پرورش بدوى داشت و هم حضرى و اين امر سبب شده بود كه دامنه آگهى او در لغات و اشعار و انساب و جنگها و حوادث قوم عرب گسترش يابد. وى از شاعرترين‏ شعراى كوفه، در عصر خودش بود. از كودكى شعر مى‏ گفت؛ ولى آن را وسيله كسب قرار نداد بلكه در مسجد كوفه م كتب‏دارى و تعليم اطفال را پيشه ساخت.

گفته شده است؛ در كميت ده خصلت بوده كه در شاعر ديگرى اين خصال جمع نشده بود: او خطيب بنى اسد؛ فقيه شيعه؛ حافظ قرآن؛ كاتبى خوش‏خط؛ آگاه به علم انساب؛ قويدست در جدل؛ تيراندازى ماهر؛ سواركارى شجاع؛ بخشنده و متّدين بود.

او شاعر شيعه و شهرت وى به هاشميّات اوست كه در مدح پيامبر و ائمّه معصومين- صلوات اللّه عليهم اجمعين- سروده است.

كميت در ضمن اشعارى كه در حضور امام محمّد باقر- عليه السّلام- در رثاى شهيدان كربلا سرود، به قيام مهدى موعود- عجل اللّه تعالى فرجه الشّريف- اشاره مى‏كند:

روزگار مرا خندانيد و به گريه واداشت؛ چراكه روزگار داراى حوادث گوناگون و رنگارنگ است.

( گريه من) براى آن نه نفرى است كه در سرزمين طف( كربلا) رها شدند در حالى ‏كه همگى در گرو كفن ها بودند( يعنى جملگى دنياى فانى را وداع گفته بودند).

و( گريه من نيز) بر آن شش نفرى است كه كسى به پاى آنها نمى‏ رسد؛ آنها فرزندان عقيل، بهترين سواركارانند.

آنگاه گريه من بر بهترين، يعنى بر مولاى آنان است، ياد ايشان، غمهاى مرا تحريك كرده است.

چنانچه كسانى بواسطه آنچه به شما رسيد؛ خوشحال شوند يا اينكه روزى شما را شماتت كنند( جاى شگفتى نيست).

شما بعد از عزّت، خوار گشتيد؛ در حالى‏كه من هم به هنگام ظلم و ستم، قدرت دفاع ندارم

( مقصود شاعر اينست كه به جهت قدرت دشمن و ضعف خود، نمى‏ توانم از شما دفاع كنم و باعث عزّت شما شوم).

چه موقع حق در ميان شما حكم فرما مى‏ شود؟ و چه موقع مهدى دوم شما قيام خواهد كرد؟

همانگونه كه ملاحظه مى‏شود؛ كميت در بيت اخير، صريحا خبر از ظهور مهدى و برپايى دولت حق مى ‏دهد.