همان‏طور که دعا براي تعجيل فرج مولايمان حضرت حجّت‏ عليه السلام در زمان‏هاي مخصوصي تأکيد شده، همچنين در جاهاي معيّني نيز مؤکّد است، يا از جهت تأسّي جستن و اقتدا کردن به آن حضرت‏عليه السلام و يا به خاطر روايت شدن آن از امامان بزرگوار و يا از روي اعتبارات عقلي که نزد اهل فهم مقبول مي‏باشد، از جمله آن اماکن مسجد الحرام است.

شاهد بر آن – اضافه بر اين‏که گمان مستجاب شدن دعا در آن مکان قوي است، پس شايسته است آنچه مي‏ دانيم نزد خداي – عزّ و جلّ – و اوليائش اهميت دارد و سودش به عموم دوستانش مي‏رسد، اهتمام ورزيم – دعاي آن حضرت در آن‏جاست، که شيخ صدوق‏ رحمه الله در کتاب «کمال الدين» روايت آورده است، و مي‏گويد: حديث کرد ما را محمد بن موسي بن المتوکل، گفت: حديث آورد براي ما عبد اللَّه بن جعفر حميري که گفت: از محمد بن عثمان عَمْري‏ رحمه الله! پرسيدم: آيا صاحب اين امر را ديده ‏اي؟ گفت: آري. و آخرين باري که او را ديدم کنار بيت اللَّه الحرام بود، در حالي که مي ‏گفت: «اَللَّهُمَّ أَنْجِزْ لِي ما وَعَدْتَنِي»؛ خداوندا! وعده‏اي را که به من داده‏اي تحقّق بخش.
و نيز شيخ صدوق‏ رحمه الله گفته: حديث آورد ما را محمد بن موسي بن المتوکل، گفت: حديث آورد ما را عبد اللَّه بن جعفر حميري، گفت: شنيدم محمد بن عثمان عَمْري مي‏گفت: او – که درود خداوند بر وي باد – را ديدم در حالي که کنار رکن مستجار، به دامن کعبه چنگ زده بود و مي‏گفت: «اَللَّهُمَّ انْتَقِمْ لِي مِنْ أَعْدآئِي»؛ خدايا! براي من از دشمنانم انتقام بگير.

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)