ابو صالح خجندى رضى اللَّه عنه گويد: از ناحيه صاحب الزّمان عليه السّلام پس از آنكه فحص و طلب بسيارى كرده و از وطنش مسافرت نموده است تا بر او روشن شود كه چه بايد كند. توقيعى صادر شد.
و نسخه آن توقيع چنين بود: هر كه بحث كند، طلب كرده است و هر كه طلب كند، دلالت كرده است و هر كه دلالت كند، هلاك كرده است و هر كه هلاك كند، مشرك شده است.
گويد: از طلب باز ايستاده و برمی گردد.

(كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، صص: ۲۸۲-۲۸۳، ح ۴۰)