و آنچه بر فضيلت و تأکيد بر درود فرستادن بر آن حضرت دلالت دارد چند امر است، از جمله:
۱ – اينکه درود و صلوات از اقسام دعا کردن است، پس تمام آنچه در فضيلت دعا براي آن حضرت رسيده شامل آن نيز ميشود، چون صلوات از ناحيه ما درخواست رحمت از خداوند عز و جل است، و با رحمت او امور دنيا و آخرت سامان مي گيرد. بنابراين هرگاه ما بر امام زمانمان عليه السلام درود فرستيم به اينکه بگوييم: «اَللَّهُمَّ صَلِّ علي مَوْلانا وَ سَيِّدِنا صاحِبِ الزَّمانِ» خىايا بر مولا و آقای ما حضرت صاحب الؤمان درود فرست.
يا با امثال اين عبارت، اين کار طلب رحمت براي آن حضرت است در تمام اموري که در دنيا و آخرت متعلق به اوست. پس در اين خواسته ما از خداوند – عزّ اسمه – طلب کردن حفظ آن جناب و حفظ ياران و دوستانش از هرگونه گزند، و درخواست هرگونه همّ و غم از قلب مقدّسش و دل دوستانش و تقاضاي تعجيل فَرَج و ظهورش، و موجبات خشنودي اش از جهت پيروزي بر دشمنان دين و برپا سازي کارهاي نيک و گسترش عدل در سراسر زمين، و رستگاري پيروان و مؤمنان به واسطه آن حضرت به بهشت، و… از اقسام مختلف رحمت واسعه الهي که به اولياي خود اختصاص داده و شماره آنها را کسي جز خودش نمي داند، در اين صلوات ما نهفته است. از درگاه خداي تعالي خواهانيم که ما را از ياران مولايمان صاحب الزمان عليه السلام قرار دهد و از دوستانش که در دنيا و آخرت عنايتش را به آنان اختصاص مي دهد محسوب فرمايد، که او نزديک و اجابت کننده دعاست.
۲ – تمام آنچه در فضيلت صلوات فرستادن بر خاندان پيغمبر عليهم السلام روايت شده، و رواياتي که دلالت دارند بر اينکه درود فرستادن بر پيغمبر اکرم صلي الله عليه و آله جز با درود فرستادن بر ايشان عليهم السلام تمام نيست، که اين روايات بسيار و در کتب اخبار ذکر گرديده است.
۳ – وارد شدن صلوات بر خصوص آن حضرت عليه السلام در بسياري از دعاهايي که از امامان عليهم السلام رسيده، و اين بر کسي که پيرامون اين مطلب جستجو نمايد پوشيده نميماند.
۴ – وارد شدن طلب توفيق براي درود فرستادن بر آن حضرت عليه السلام به طور خاص در دعايي که از ناحيه شريف آن جناب به واسطه شيخ اجل ابوعمرو عَمري روايت گرديده، … و محل شاهد از آن دعا اين عبارت است: «و ذکر آن حضرت و انتظارش و ايمان و يقين قوي به او در ظهورش و دعا براي آن جناب و درود فرستادن بر او را از ياد ما مبر…».
۵ – امر به درود فرستادن بر آن جناب به طور خاص در اخبار متعدد. و از جمله در روايتي که سيد اجل علي بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع و ديگران به طور مسند از مولايمان حضرت حسن بن علي عسکري عليه السلام آوردهاند، که بر هر کدام از امامان عليهم السلام به طور خاص صلواتي ياد فرموده، و در آن روايت صلوات بر وليّ امر منتظر حضرت حجة بن الحسن عليه السلام چنين آمده است:
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي وَلِيِّکَ وَ ابْنِ أَوْلِيآئِکَ الَّذِينَ فَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ وَ أَذْهَبْتَ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً. اَللَّهُمَّ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ لِدِينِکَ وَ انْصُرْ بِهِ أَوْلِيآئَکَ وَ أَوْلِيآئَهُ وَ شِيعَتَهُ وَ أَنْصارَهُ وَ اجْعَلْنا مِنْهُمْ. اَللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ کُلِّ طاغٍ وَ باغٍ وَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِکَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عِنْ يَمِينِهِ وَ عِنْ شِمالِهِ وَ احْرُسْهُ وَ امْنَعْهُ مِنْ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ وَ احْفَظْ فِيهِ رَسُولَکَ وَ آلَ رَسُولِکَ وَ أَظْهِرْ بِهِ العَدْلَ وَ أَيَّدْهُ بِالنَّصْرِ ناصِرِيهِ وَ اخْذُلْ خاذِلِيهِ وَ اقْصِمْ بِهِ جَبابِرَةَ الکُفْرِ وَ اقْتُلْ بِهِ الکُفّارَ وَ المُنافِقِينَ وَ جَمِيعَ المُلْحِدِينَ حَيْثُ کانُوا مِنْ مَشارِقِ الأَرْضِ وَ مَغارِبِها وَ بَرِّها وَ بَحْرِها وَ سَهْلِها وَ جَبَلِها وَ امْلَأْ بِهِ الأَرْضَ عَدْلاً وَ أَظْهِرْ بِهِ دِينَ نَبِيِّکَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعْوانِهِ وَ أَتْباعِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ أَرِنِي فِي آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ ما يَأْمُلُونَ وَ فِي عَدُوِّهِمْ ما يَحْذَرُونَ إِلهَ الحَقِّ رَبِّ العالَمِينَ آمِينَ»؛ بار خدايا! بر وليّ ات و فرزند اوليائت درود فرست، آنان که اطاعتشان را فرض دانسته و حقشان را واجب فرموده اي، و هرگونه پليدي و رجس را از آنان دور داشته و آنان را از هرگونه آلودگي و عصيان پاک و مبرّا ساخته اي، بار خدايا! او را ياري فرماي و به (دست) او دينت را ياري کن و به وجود او دوستانت و دوستان و شيعيان و ياران او را پيروزمند گردان، و ما را هم از آنان قرار ده. بار خدايا او را از شرّ هر سرکش و ظالم و از شر تمام خلق خود در پناهت محفوظ بدار، و او را از پيش رو و پشت سر و طرف راست و چپ (از همه حوادث ناگوار) محافظت فرماي، و از رسيدن هرگونه بدي و ناملايمي به ساحت مقدسش ممانعت و حضرتش را از آنها حراست بنماي، و در وجود او (دين و آيين) رسول و آل رسولت را محفوظ بدار، و به (دست) او عدل و داد (مطلق و همه جانبه) را آشکار ساز، و با نصرت (مخصوصت) او را تأييد گردان، و ياري کنندگانش را ياري کن، و مخالفانش را خوار بنماي، و به (قدرت) او سرکشان و جبّاران کفر پيشه را در هم بشکن، و به (تيغ) او کفار و منافقين و تمامي ملحدين را در هر کجاي از مشارق و مغارب زمين و خشکي و دريا و کوه و صحرا هستند همه را به هلاکت برسان، و زمين را به (ظهور) او آکنده از عدل کن، و دين پيغمبرت – که بر او و آل او سلام باد – را به (دست) او (در سراسر عالم) ظاهر (و غالب) گردان، و اي خدا مرا از ياران و مددکاران و پيروان و شيعيانش قرار ده، و آنچه آل محمد عليهم السلام آرزومندند (از ظهور حق و حکومت اسلام) در زمان حيات من آشکار کن، و آنچه در مورد دشمن خود اميد دارند (که خوار و نابود گردند) به من بنما، اي خداي حق پروردگار عالميان دعايم را مستجاب کن.[۱]
(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ ج ۲)
—————————————————————————————————-
[۱] جمال الاسبوع، ۴۹۳.
آخرین دیدگاه‌ها