از جهات موجب برای دعای بر فرج امام زمان علیه السلام عذاب دشمنان آن حضرت و آسوده شدن مومنان از شرّ آنان است.از حضرت ابي عبد اللَّه صادق ‏عليه السلام درباره آيه: «وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ العَذابَ إِلي أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ»؛ [۱] (و چنانچه عذاب را از آنان به تأخير اندازيم تا به دست گروه معدود.) فرمود: عذاب، خروج قائم؛ و امت معدوده، اهل بدر و اصحاب آن حضرت ‏عليه السلام مي‏باشند.

و علي بن ابراهيم در ذيل آيه: «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ»؛ [۲] سؤال کننده‏اي از عذاب حتمي الوقوع پرسيد. گفته است: از حضرت ابوجعفر باقر عليه السلام درباره معني اين آيه سؤال شد، فرمود: آتشي است که از سوي مغرب بر مي ‏آيد و پادشاهي از پشت سر، آن را بسيج مي ‏کند تا اين‏که به خانه بني سعد بن همام نزد مسجدشان برسد، پس خانه‏اي براي بني اميه باقي نمي ‏گذارد مگر اين‏که آن را و اهل آن را مي ‏سوزاند، و خانه‏اي که در آن خوني از آل محمد عليهم السلام [ستمگري نسبت به آل محمد] باشد، رها نمي ‏کند مگر اين‏که آن را مي ‏سوزاند و او مهدي ‏عليه السلام است. [۳]

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
——————————————————————————-
[۱] سوره هود، آيه ۸.
[۲] سوره معارج، آيه ۱.
[۳] تفسير القمي ۳۸۵:۲.