از جهات موجب برای دعای بر فرج امام زمان علیه السلام قضاوت به حق آن حضرت است. در بحار از دعوات راوندي از حسن بن طريف روايت است که گفت: به حضرت ابومحمد امام حسن عسکري‏ عليه السلام نوشتم و درباره قائم ‏عليه السلام پرسيدم که چون بپاخيزد در ميان مردم به چه چيز قضاوت مي ‏کند؟ و مي ‏خواستم درباره علاج تب نوبه نيز از آن حضرت سؤال کنم، ولي غفلت کردم. پس جواب آمد که: سؤال کردي از امام؛ پس هرگاه بپاخيزد، به علم خودش بين مردم قضاوت مي‏کند. مانند قضاوت داوود، از بيّنه نمي‏ پرسد. [۱]

و در همان کتاب به نقل از کتاب الغيبه سيد عبد الحميد به سند خودش از حضرت امام باقر عليه السلام آمده که فرمود: نخست قائم‏ عليه السلام از انطاکيه آغاز مي‏ کند. تورات را از غاري که در آن عصاي موسي و انگشتري سليمان هست بيرون مي‏آورد و فرمود: سعادت‏مندترين مردم به واسطه آن حضرت اهل کوفه خواهند بود. و نيز فرمود: بدين جهت «مهدي» ناميده شد که به امري پنهان هدايت مي‏کند، تا جايي که در پي کسي مي‏ فرستد که مردم گناهي برايش نمي ‏دانند، پس او را مي ‏کُشد، و حتي اين‏که کسي در خانه‏اش سخن مي ‏گويد: مي ‏ترسد که ديوار عليه او شهادت دهد. [۲]
و در اين معني روايات زيادي هست. البته اين روايت حاکي از آن است که آن حضرت از انطاکيه خروج مي‏کند، ولي در روايت ديگري – که در بحار و غير آن از رسول اکرم‏ صلي الله عليه و آله نقل شده – آمده که از قريه‏اي به نام کرعه خروج مي‏ نمايد، و در بعضي روايات محل خروج آن حضرت مکّه و در بعضي ديگر مدينه بيان شده است، جمع بين اين روايات – چنان‏که بعضي از احاديث ائمه اطهار عليهم السلام بر آن دلالت دارد – به اين است که: ظهورهاي آن حضرت متعدد است.

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
————————————————————————————–
[۱] بحار الانوار ۳۲۰:۵۲.
[۲] بحار الانوار ۳۹۰:۵۲.