شاهد بر دعاهای برای امام زمان در قنوت نمازها، دعاهاي امامان‏عليهم السلام براي تعجيل فرج، در تعدادي از قنوت‏هايي است که از آن‏ها روايت شده، ما آنچه در اين باره از ايشان‏ عليهم السلام به دست ما رسيده در اين‏جا مي‏آوريم، توفيق از خداست:

مؤلّف کتاب «مستدرک» به نقل از کتاب «الذکري» اثر شيخ شهيد نقل کرده و گفته است: ابن ابي عقيل برگزيده دعايي را که از اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در قنوت روايت شده که آن حضرت چنين دعا مي‏کرد:
«اَللَّهُمَّ إِلَيْکَ شُخِصَتِ الأَبْصارُ وَ نِقُلَتِ الأَقْدَامُ وَ رُفِعَتِ الأَيْدِي وَ مُدَّتِ الأَعْناقُ وَ أَنْتَ دُعِيتَ بِالأَلْسُنِ وَ إِلَيْکَ سِرُّهُمْ وَ نَجْويهُمْ فِي الأَعْمالِ، رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الفاتِحِينَ، اَللَّهُمَّ إِنّا نَشْکُو إِلَيْکَ فَقْدَ نَبِيِّنا وَ غَيْبَةَ إِمامِنا وَ قِلَّةَ عَدَدِنا وَکَثرَةَ أَعْدآئِنا وَ تَظاهُرَ الأَعْدآءِ عَلَيْنا وَ وُقُوعَ الفِتَنِ بِنا، فَفَرِّجْ ذَلِکَ اللَّهُمَّ بِعَدْلٍ تُظْهِرُهُ وَ إِمامِ حَقٍّ نَعْرِفُهُ إِلهَ الحَقِّ آمِينَ رَبَّ العالَمِينَ»؛ [۱]
خدايا ديده‏ها به سوي تو (به منظور عفو و رحمت) بازمانده و گام‏ها به جانب تو برداشته شده و دست‏ها بلند گرديده و گردان‏ها کشيده شده و تو به زبان‏ها خوانده شدي و سرّ و پنهاني بندگان نزد تو (آشکار است) که چه مي‏کنند، پروردگارا! بين ما و قوممان به حق حکم فرماي که تو بهترين حکم کنندگاني، بار خدايا! راستي که ما به تو شکايت مي‏ کنيم فقدان پيامبرمان و غايب بودن اماممان و کمي افرادمان و بسياري دشمنانمان و دست به هم دادنشان را بر ما و افتادن فتنه ‏ها در ميان ‏مان را؛ پس اي پروردگار! گشايش اين‏ها را با عدالتي که آشکار سازي و امام بر حقّي که مي‏ شناسيم فراهم گردان، اي خداي حق اجابت فرما.
وي گفته: و به من رسيده که امام صادق‏ عليه السلام شيعيانش را امر مي‏کرد اين دعا را در قنوت نماز بعد از کلمات فرج «=لا إله إلّا اللَّهُ الحليم الکريم…» بخوانند.

(رک: مکیال المکارم ؛ محمد تقی موسوی اصفهانی؛ ج۲)
———————————————————————————————————————
[۱] مستدرک الوسائل، ۳۱۹:۱.