دعا کردن براي فرج مولاي ما حضرت صاحب الزمان ‏عليه السلام وفا نمودن به عهد و پيمان الهي است که از اهل ايمان گرفته شده. و بررسي اين مطلب در چند قسمت بيان مي ‏گردد:

اول: ترديدي نيست که وفاي به عهد خداوند واجب است، به مقتضاي قرآن کريم و به حکم عقل سليم اين امر مسلّم است، خداوند – عزّ و جلّ – مي ‏فرمايد: «أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِکُمْ»؛ [۱] (به عهد من وفا کنيد به عهد شما وفا نمايم.)
و فرموده خداي متعال: «وَ أَوْفُوا بِالعَهْدِ إِنَّ العَهْدَ کانَ مَسْؤُولاً»؛ [۲] (وفاي به عهد کنيد که از عهد پرسيده مي ‏شود.)
و فرموده: «أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ الحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمي إِنَّما يَتَذَکَّرُ أُولُوا الأَلْبابِ الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ لا يَنْقُضُونَ المِيثاقَ»؛ [۳] (آيا کسي که يقين مي‏داند که آنچه از سوي پروردگارت بر تو نازل شده، حق است، مساوي و يکسان است با کسي که کور است [و کافر] ، تنها خردمندان متذکر اين حقيقت مي ‏شوند، آنان که عهد خدا را وفا مي‏ کنند و پيمان را نمي ‏شکنند.)
و باز فرموده: «وَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ»؛ [۴] (و آنان که پس از پيمان بستن، عهد خدا را شکستند، و هم آنچه را که خداوند به پيوند آن امر کرده گسستند و در زمين فساد نمودند، آن‏ها را لعنت خدا و منزلگاه دوزخ نصيبت است.)
دوم: در روايات متعددي که از ائمه اطهار عليهم السلام روايت شده عهد، به ولايت امامان تفسير گرديده است، چنان‏که در کافي از حضرت امام صادق ‏عليه السلام آمده که فرمود: و ما ذمّه و حرمت خدا هستيم و ما عهد الهي هستيم، پس هرکه به پيمان ما وفا کند عهد الهي را وفا نموده، و هرکس آن را بشکند حرمت و عهد الهي را شکسته است. [۵]
و در مرآة الانوار از امام صادق‏ عليه السلام درباره آيه شريفه: «إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً»؛ [۶] (مگر آن کس که نزد خداوند عهدي گرفته باشد.) فرمود: يعني آن‏که به ولايت علي و امامان بعد از او عليهم السلام براي خدا دينداري کند که همان است عهد او نزد خداوند.
و نيز از کنز الفوائد از امام صادق‏ عليه السلام درباره فرموده خداوند: «وَأَوْفُوا بِالعَهْدِ إِنَّ العَهْدَ کانَ مَسْؤُولاً»؛ [۷] (و به عهد وفا کنيد که حتماً از عهد سؤال مي‏شود.) آمده که فرمود: عهد آن است که پيغمبر صلي الله عليه وآله بر مودّت ما و اطاعت امير المؤمنين ‏عليه السلام از مردم گرفته است.
و اخبار بسيار ديگر.
و ظاهراً بيان اين مطلب به خصوص از باب ذکر اهمّ افراد و اعظم مصاديق است، نه اين‏که پيمان و عهد منحصر در همين باشد، واللَّه العالم.
سوم: وفاي به عهد ياد شده با شش امر حاصل مي‏ گردد:
۱ – يقين قلبي به امامت و ولايت آن‏ها و تسليم به آنچه از آن‏ها وارد شده است.
۲ – مودّت قلبي نسبت به آنان.
۳ – بغض دشمنانشان و کساني که بر آنان جلو افتادند [و خلافت را غصب کردند].
۴ – اطاعت و پيروي از آنان در تمام اوامر و نواهي ايشان.
۵ – اظهار اعتقاد قلبي به آنان به وسيله زبان و اعضاي بدن – به مقدار توانايي و استطاعت -.
۶ – ياري کردن آن‏ها در هر حال به مقتضاي آن
و اين عناوين شش‏ گانه در دعا براي مولايمان صاحب الزمان‏ عليه السلام و درخواست تعجيل فرج آن حضرت از خداوند تحقق مي ‏يابد و اين مطلب روشن است و نيازي به بيان ندارد.

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مهدی حائری قزوینی)
——————————————————————————
[۱] سوره بقره، آيه ۴۰.
[۲] سوره اسراء، آيه ۳۴.
[۳] سوره رعد، آيات ۱۹ و ۲۰.
[۴] سوره رعد، آيه ۲۵.
[۵] کافي ۲۲۱:۱.
[۶] سوره مريم، آيه ۸۷.
[۷] سوره اسراء، آيه ۳۴.