دليل بر هديه کردن ثواب نماز به آن جناب، روايتي است که سيّد بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع آورده.

وي گويد: ابومحمد صيمري حديث آورد، گفت: حديث کرد ما را ابوعبد اللَّه احمد بن عبد اللَّه بجلي به سندي که به امامان ‏عليهم السلام بالا برده که فرمودند: هر کس ثواب نماز خود را براي رسول خدا و امير المؤمنين و اوصياي بعد از آن حضرت‏ عليهم السلام قرار دهد، خداوند ثواب نمازش را آن‏قدر افزايش مي ‏دهد که از شمارش آن نَفَس قطع مي‏ گردد و پيش از آن‏که روحش از بدنش برآيد به او گفته مي‏شود: اي فلان! هديه تو به ما رسيد، پس امروز روز پاداش و تلافي کردن [نيکي‏هاي] توست، دلت خوش و چشمت روشن باد به آنچه خداوند برايت مهيّا فرموده، و گوارايت باد آنچه را به آن رسيدي. راوي گويد: [به امام ‏عليه السلام] عرض کردم چگونه نمازش را هديه نمايد و چه بگويد؟ فرمود: نيّت مي‏ کند ثواب نمازش را براي رسول خدا صلي الله عليه و آله… . [۱]
محمد تقي موسوي – عفي اللَّه تعالي عنه – مي‏گويد: مقتضاي اين حديث شريف، مستحب بودن هديه ثواب نمازها به طور مطلق – چه واجب و چه مستحب – به رسول خدا صلي الله عليه وآله يا حضرت صاحب الدار [۲] يا ساير ائمه اطهار عليهم السلام مي‏باشد و آنچه پس از اين کلام در سخنان امام ‏عليه السلام آمده، گواه بر اين است.

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ ج ۲)
—————————————————————————————————-
[۱] جمال الاسبوع، ۱۵.
[۲] صاحب الدار از جمله القاب مولايمان حضرت مهدي عجل اللَّه تعالي فرجه مي‏باشد. (مؤلف)