سيد اجل علي بن طاووس در کتاب مصباح الزّائر، و ديگر علماي ما نيز در کتابهاي خود ياد کردهاند اينکه: از جمله اموري که مستحب است هر روز بعد از نماز صبح خوانده شود اين دعا است:
«اَللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ عَنْ جَمِيعِ المُؤْمِنِينَ وَ المُؤْمِناتِ فِي مَشارِقِ الأَرْضِ وَ مَغارِبِها وَ بَرِّها وَ بَحْرِها وَ سَهْلِها وَ جَبَلِها حَيِّهِمْ وَ مَيِّتِهِمْ وَ عَنْ والِدَيَّ وَ وُلْدِي وَ عَنِّي مِنَ الصَّلَواتِ وَ التَّحِيّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدادَ کَلِماتِهِ وَ مُنْتَهي رِضاهُ وَ عَدَدَ ما أَحْصاهُ کِتابُهُ وَ أَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ. اَللَّهُمَّ [إِنِّي] أُجَدِّدُ لَهُ فِي هذَا اليَوْمِ وَ فِي کُلِّ يَوْمٍ عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي رَقَبَتِي. اَللَّهُمَّ کَما شَرَّفْتَنِي بِهذَا التَّشْرِيفِ وَ فَضَّلْتَنِي بِهذِهِ الفَضِيلَةِ وَ خَصَصْتَنِي بِهذِهِ النِّعْمَةِ فَصَلِّ عَلي مَوْلايَ وَ سَيِّدِي صاحِبِ الزَّمانِ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَشْياعِهِ وَ أَنْصارِهِ وَ الذّآبِّينَ عَنْهُ وَ اجْعَلْنِي مِنَ المُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طآئِعاً غَيْرَ مُکْرَهٍ فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي کِتابِکَ فَقُلْتَ صَفّاً کَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ عَلي طاعَتِکَ وَ طاعَةِ رَسُولِکَ وَ آلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ. اَللَّهُمَّ إِنَّ هذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلي يَوْمِ القِيامَةِ»؛ بار خدايا بر مولايم صاحب الزمان – صلوات اللَّه عليه – درودها و سلامها فرست از سوي تمامي مؤمنين و مؤمنات که در مشرق ها و مغرب هاي زمين و در خشکي و دريا و کوه و صحراي عالمند، زنده و مرده آنها و از والدين من و فرزندانم و از جانب خودم درودها و تحيت ها فرست به وزن عرش الهي و به مقدار مداد کلمات او، و به نهايت خشنودي خداوند، و به شمار آنچه کتاب (آفرينش) او دربر گرفته و علم او را احاطه نموده است. خدايا! من در اين روز و در هر روز براي او تجديد مي کنم عهد و عقد و بيعتي را که بر گردن گرفته ام. بار خدايا! همچنان که مرا به اين شرافت مشرّف کردي و به اين امتياز برتري دادي و به اين نعمت اختصاص بخشيدي، پس بر سرور و سالار من صاحب الزمان درود فرست و مرا از شيعيان و ياوران و حاميان آن جناب قرار ده و مرا از شهيد شدگان در رکاب حضرتش با کمال شوق بدون هيچ اکراه مقرّر فرماي در آن صف لشکري که اهل آن را در کتاب خويش وصف کردي و فرمودي: صفّي همچون بنايي محکم و استوار هستند، در راه اطاعت تو و اطاعت رسول تو خاندان او عليهم السلام. بار خدايا! اين بيعت براي او به گردن من است تا روز قيامت. [۱]
مرحوم مجلسي در مزار بحار، پس از ذکر اين عهد گويد: در بعضي از کتب قديمه ديده ام که بعد از اين دعا: دست راست خود را بر دست چپ بزند مثل دست زدن به بيعت. [۲]
و نيز مستحب است تجديد اين بيعت پس از هر نماز واجب، به روايتي که از امام صادق عليه السلام آمده، و در کتاب صلاة بحار از کتاب «الاختيار» سيد ابن الباقي نقل شده، [۳]
(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ ج ۲)
—————————————————————————————————-
[۱] بحارالانوار، ۱۱۱:۱۰۲.
[۲] بحارالانوار، ۱۱۰:۱۰۲ باب ۷.
[۳] بحارالانوار، ۶۱:۸۶، باب ۳۸، ح ۶۹.
آخرین دیدگاه‌ها