سبک زندگی مهدوی و فرهنگ خانواده
خانواده کوچکترین نهاد اجتماعی است که حداقل با حضور دو نفر شکل می گیرد، اما از دیدگاه تربیتی و فرهنگ دینی، خانه و خانواده جهانی کوچک، با فرهنگ، قوانین و نظام خاص خود می باشد.
فرهنگ آسمانی مهدویت و دولت امام عصر (ع) نیز، خود دارای فرهنگ و نظام خاص با خصوصیات منحصر به فرد می باشد. در مقام مقایسه بین فرهنگ خانواده و تمدن مهدوی و طی یک بررسی اجمالی میان مطالبات آندو، اشتراکات و اهداف همسوی متعددی به چشم می خورد. نزدیکی مطالبات و اهداف خانواده و دولت مهدوی و ارتباط تنگاتنگ این دو ما را بر آن داشت تا با شمارش شانزده نمونه از این مطالبات و نقاط مشترک گامی در جهت تقویت فرهنگ خانواده در راستای همسویی هر چه بیشتر با فرهنگ مهدوی برداریم و از این طریق به تربیت سربازان مهدوی در خانواده های خود به عنوان سنگرهای معنویت و ولایت بپردازیم.
- فرهنگ امیدواری و پرهیز از یأس
یکی از مهمترین مؤلفه های فرهنگ انتظار، امید به آینده و نوید بخشی به آینده ای روشن، زیبا و نورانی است. فرهنگ انتظار به ما روحیه امیدواری و آرزومندی می بخشد و این روحیه به عنوان انگیزه سازترین عامل محرک انسان به سوی حرکت تا رسیدن به اهداف نهائی است.
جوامع یا انسان های ناامید و یا کم امید به اختلالاتی همچون افسردگی، بی تحرّکی، هدر دادن وقت، بی هدفی و یا خودکشی دچار می گردند. پیامبر نور و رحمت و امید، نبی اکرم (ص) می فرمایند:
(الأمَلُ رَحمَهٌ لاُمَّتی وَ لَولا الأملُ ما أرضَعَت والِدَهٌ وَلدَها و لا غَرَس غارسٌ شَجَراً.)(۱)
«آرزو برای امت من رحمت است و اگر آرزو نبود هیچ مادری فرزند خود را شیر نمی داد و هیچ باغبان درختی بر نمی نشاند.»
همچنین امیرالمؤمنین(ع) در بیان پیوند بین انتظار فرج و عدم یأس و نومیدی از رحمت الهی می فرمایند:
* (إنتَظِرُوا الفَرَجَ و لا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله.) (۲)
«منتظر فرج باشید و از رحمت خداوند نومید نشوید.»
بر اساس برآوردهای کارشناسان تربیتی و دینی نیز یکی از مهمترین مؤلفه های یک خانواده سالم و با نشاط نیز امیدواری، امیدزائی، امید داشتن و امید دادن به یکدیگر می باشد. خانواده های امیدوار از سویی با منبع بی پایان امیدواری یعنی فرهنگ انتظار مرتبطند و از سویی با تولید امیدواری میان آحاد جامعه، زمینه ظهور آن امید آخرین را فراهم می آورند.
پی نوشت ها:
۱. غررالحکم، ص ۲۵۹.
۲. الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰.
منبع: نیلی پور، مهدی؛ خانواده مهدوی، اصفهان: مرغ سلیمان، چاپ سوم
آخرین دیدگاه‌ها