سيّد اجلّ، على بن طاووس در كتاب “فرج الهموم” مى فرمايد:
و از اين جمله است خبرى كه براى من معلوم شده از كسى كه محقق شده راستى او براى من در آنچه آن را ذكر مى كنم.
مسألت كرده بودم از مولاى خود، مهدى عليه السلام كه: مرا رخصت دهد در اينكه از كسانى بوده باشم كه مشرف اند به صحبت او و خدمت آن جناب در زمان غيبتش كه اقتدا كرده باشم به آنان كه آن جناب را از بندگان و خاصانش خدمت مى كنند. و بر اين مقصود خود احدى از عباد را مطّلع نكرده بودم.

پس ابن رشيد ابوالعباس واسطى در روز پنجشنبه، بيست و نهم رجب المرجب سال ۶۳۵ نزد من حاضر شد و به من گفت: ابتدا از نفس خود مى گويند به تو، ما قصد نداريم مگر مهربانى با تو را. پس اگر توطين مى كنى نفس خود را بر صبر، مراد حاصل مى شود.
به او گفتم: از جانب كه اين سخن را مى گويى؟
گفت : از جانب مولاى ما مهدى صلوات اللّه عليه.