احمد بن ابراهيم گويد: بر حكيمه دختر امام جواد و خواهر امام هادى عليهما السّلام در سال ۲۶۲ وارد شدم و از پشت پرده با وى صحبت كردم و از دينش پرسيدم، نام كسانى را كه امام مى ‏داند برد، سپس گفت:
حجّة بن الحسن بن علىّ و نامش را برد. گفتم: فدايت شوم! آيا او را مشاهده كرده‏ ايد يا آن كه خبر او را شنيده ‏ايد؟ گفت: خبر است و ابو محمّد عليه السّلام به مادرش اخبار كرده است. گفتم: آن فرزند كجاست؟ گفت: مستور است. گفتم: پس شيعه به چه كسى رجوع كند؟ گفت: به جدّه‏ اش مادر ابو محمّد عليه السّلام. گفتم: آيا به كسى اقتدا كنم كه به زنى وصيّت كرده است؟ گفت به حسين بن علىّ عليهما السّلام اقتدا كرده است، زيرا حسين بن علىّ عليهما السّلام ظاهرا به خواهرش زينب دختر علىّ عليه السّلام وصيت كرد و هر علمى كه از علی بن الحسين عليهما السّلام صادر مى ‏شد به خاطر آن كه او مستور بماند به زينب نسبت داده مى‏ شد. سپس گفت: شما اهل اخباريد، آيا براى شما روايت نكرده‏ اند كه ميراث نهمين فرزند حسين بن علىّ عليهما السّلام در زمان حياتش تقسيم‏ مى ‏شود؟

(كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، صص: ۲۷۷-۲۷۸، ح ۳۸)