ابو سالم كمال الدّين محمّد بن طلحه شافعى (۶۵۰ ه. ق)
در طبقات الشافعيّه آمده است:” وى، يكى از مصادر امور و رؤساى بزرگ بود.فقه و ديگر علوم را فراگرفت. از فقها و دانشمندان عقايد و مذاهب به شمار مىآمد. مدّتى منشى سلطان بود و در اين كار به مقام عالى رسيد. علم حديث را نيز از محدّثان تحصيل كرد. در حلب و دمشق حديث گفت و حافظ دمياطى و مجد الدّين بن عديم شاگرد او بودند”.
يكى از آثار باارزش وى كتاب مطالب السؤل في مناقب آل الرّسول است كه در آن طى دوازده باب، راجع به ائمّه طاهرين- صلوات اللّه عليهم اجمعين- سخن گفته است
و در باب دوازدهم چنين سروده است:
| فهذا الخلف الحجّة قد أيّده اللّه | هداه منهج الحقّ و آتاه سجاياه | |
| و أعلى في ذرى العلياء بالتّأييد مرقاه | و آتاه حلى فضل عظيم فتحلّاه | |
| و قد قال رسول اللّه قولا قد رويناه | و ذو العلم بما قال إذا أدرك معناه | |
| يرى الأخبار في المهديّ جاءت بمسمّاه | و قد أبداه بالنّسبة و الوصف و سمّاه | |
| و يكفي قوله منّي لاشراق محيّاه | و من بضعته الزّهراء مرساه و مسراه | |
| و لن يبلغ ما أوتيه أمثال و أشباه | و إن قالوا هو المهديّ ما مانوا بما فاهوا | |
آن حضرت جانشين و حجّتى است كه خداوند او را تأييد نموده است.
او را به راه راست هدايت كرد و سجاياى خويش را به او عطا كرد.
و زيورهاى فضيلتى عظيم به او مرحمت فرمود و آن حضرت هم لباس فضيلت را به تن كرد.
رسول خدا سخنى فرموده كه ما آن را روايت كردهايم.
و آنكس كه به آنچه پيامبر فرموده، علم پيدا كند؛ هرگاه معناى سخن آن حضرت را درك كند، خواهد ديد كه اخبارى درباره علامات مهدى وارد شده و رسول خدا نسب و صفت و نام وى را آشكار كرده است.
آن رسولى كه پاره تنش زهرا، محل وقوع و روانه شدنش (به علم وجود) است.
و اگر بگويند؛ او مهدى است؛ در آنچه گفتهاند، دروغ نگفتهاند.
آخرین دیدگاه‌ها